The Wheel - Okta Logue

Laura, my dear, I watch you sway in the wind

As another gray year in suburbia ends

But you are still here, tired of making amends

Bored, you flip through past messages sent

Why don’t we play your old favorite game?

Count the dark clouds and drive through the rain

Are we just waking up ghosts?

Hold the wheel though the road is unstable

I close my eyes ‘cause I know that you’re able

Now you whisper, ‘I'm home'

And you’re counting the lines as they go

In the headlights, in the cold

Laura, my dear, a phone plays that «Sugar Town» song

At the end of the pier, where the slot machines rang

Fifteen years back when we stole your dad’s gun

Shooting at cans in the afternoon sun

As the sirens approached, we decided to run

To hide in the trees, but the damage was done

But you were telling me jokes

Hold the wheel though the road is unstable

I close my eyes ‘cause I know that you’re able

Now you whisper, ‘I'm home'

And you’re counting the lines as they go

In the headlights, in the cold

You keep counting the stripes on the road

All whispers are told, and you’re hiding your hands from the cold

Little princess, we’ve grown old

Laura, mijn liefste, ik zie je zwaaien in de wind

Nu er weer een grijs jaar in de buitenwijken eindigt

Maar je bent nog steeds hier, moe van het goedmaken

Verveeld, blader je door eerdere verzonden berichten

Waarom spelen we je oude favoriete game niet?

Tel de donkere wolken en rijd door de regen

Zijn we net geesten aan het wekken?

Houd het stuur vast, ook al is de weg onstabiel

Ik sluit mijn ogen omdat ik weet dat je in staat bent

Nu fluister je, 'ik ben thuis'

En je telt de regels terwijl ze lopen

In de koplampen, in de kou

Laura, mijn liefste, een telefoon speelt dat "Sugar Town"-nummer af

Aan het einde van de pier, waar de gokautomaten rinkelden

Vijftien jaar geleden toen we je vaders wapen stalen

Op blikjes schieten in de middagzon

Toen de sirenes naderden, besloten we weg te rennen

Om je in de bomen te verstoppen, maar de schade was al aangericht

Maar je vertelde me grappen

Houd het stuur vast, ook al is de weg onstabiel

Ik sluit mijn ogen omdat ik weet dat je in staat bent

Nu fluister je, 'ik ben thuis'

En je telt de regels terwijl ze lopen

In de koplampen, in de kou

Je blijft de strepen op de weg tellen

Alle gefluister wordt verteld en je verbergt je handen voor de kou

Kleine prinses, we zijn oud geworden