Meronomy - Of Colours

Desolate among the wolves

Wretches, selfless loners

Into the wilderness, the daily grind

Routines becoming swamps, ceasing to exist

Drifting, floating

The lowest of the pack for days on end

Where the wild meets the ocean’s floor

They disappear in dignity

Self-conquest

Leaving everything behind

No traces

No heritage at all

Head up high

Resist and reflect

Flight of ideas

When it’s time to receive the atonement for your grief

Isolation crawls beneath

Forgetting the hollow frames

That remind me of the nothingness

Materialistic, impressed by stinging void

Vacancy filled their aching lungs

Disengaged you rise

You rise

Into the wild

Into the wild

Disengaged you rise with all your might

When it’s time to receive the atonement for your grief

Isolation crawls beneath

When it’s time to achieve the fulfillment of your dreams

Isolation crawls beneath

Exceed all restraints

That cling to you ever since

Even if they are in vain

You’re forced to take one glimpse

Receive your inner strength

When you deny you’ll see the light

Led by voices you created your own

Silence the mass that pulled you down (the mass that pulled you down)

Breathe out to overcome the vacancy

That filled your lungs

Inside you, you remain who you are

Inside you, lightning strikes

Receive what you deserved

For such a long time (a long time)

Again and again

You’re coming of age

Again and again

You become who you’re meant to be

You’re meant to be (you're meant to be)

You’re meant to be (you're meant to be)

Desolaat tussen de wolven

Armen, onbaatzuchtige eenlingen

De wildernis in, de dagelijkse sleur

Routines worden moerassen, houden op te bestaan

Drijvend, drijvend

Dagenlang de laagste van het pakket

Waar het wild de oceaanbodem ontmoet

Ze verdwijnen in waardigheid

Zelfverovering

Alles achterlaten

Geen sporen

Helemaal geen erfgoed

Hoofd omhoog

Weersta en reflecteer

Vlucht van ideeën

Wanneer het tijd is om de verzoening voor je verdriet te ontvangen

Isolatie kruipt eronder

De holle frames vergeten

Dat doet me denken aan het niets

Materialistisch, onder de indruk van een stekende leegte

Vacature vulde hun pijnlijke longen

Ontkoppeld sta je op

Jij staat op

In de wildernis

In de wildernis

Ontkoppeld sta je met al je macht op

Wanneer het tijd is om de verzoening voor je verdriet te ontvangen

Isolatie kruipt eronder

Wanneer het tijd is om de vervulling van je dromen te bereiken

Isolatie kruipt eronder

Overschrijd alle beperkingen

Die zich sindsdien aan je vastklampen

Zelfs als ze tevergeefs zijn

Je bent gedwongen om één glimp op te vangen

Ontvang je innerlijke kracht

Als je ontkent, zie je het licht

Geleid door stemmen die je zelf hebt gemaakt

Breng de massa tot zwijgen die je naar beneden trok (de massa die je naar beneden trok)

Adem uit om de vacature te overwinnen

Dat vulde je longen

Binnenin jou blijf je wie je bent

In jou slaat de bliksem in

Ontvang wat je verdiende

Voor zo'n lange tijd (een lange tijd)

Opnieuw en opnieuw

Je wordt volwassen

Opnieuw en opnieuw

Je wordt wie je bedoeld bent te zijn

Je bent bedoeld om te zijn (je bent bedoeld om te zijn)

Je bent bedoeld om te zijn (je bent bedoeld om te zijn)