Ode to the Sun - Obscura

What sudden blaze of majesty

Is that which we from hence descry

To whom our vows and wishes bend

Here our solemn search has end

Mother of a hundred gods

Divine creation give her odds

Who had thought this clime had held

A deity, numinous and unparalleled

This this is she — sitting like a Goddess bright

This this is she — in the center of her light

Mark what radiant state she spreads

In circle round her shining throne

Scatter radiance like silver shreds

This this is she

To the celestial sirens harmony

And turn the adamantine spindle round

On which the fate of gods and men is wound

This this is she

Fame that her high worth to raise

Once seemed so lavish and profuse

We may justly now accuse

Of detraction from her praise

This this is she

Wat een plotselinge majesteitsschennis

Is dat wat we van daaruit ontcijferen?

Aan wie onze geloften en wensen buigen

Hier is onze plechtige zoektocht ten einde

Moeder van honderd goden

Goddelijke schepping geeft haar kansen

Wie had gedacht dat dit klimaat had standgehouden?

Een godheid, numineus en ongeëvenaard

Dit is zij, zittend als een heldere godin

Dit is zij - in het centrum van haar licht

Markeer welke stralende staat ze verspreidt

In cirkel rond haar stralende troon

Verspreid de glans als zilversnippers

Dit is zij

Naar de hemelse sirenes harmonie

En draai de adamantine spindel rond

Waarop het lot van goden en mensen is gewonden

Dit is zij

Roem die haar veel waard is om te verhogen

Ooit leek het zo uitbundig en overvloedig

We kunnen nu terecht beschuldigen

Van afbreuk aan haar lof

Dit is zij