Forsaken - Obscura

We ride on cosmic wings, towards this bitter end

As choir of the fallen, we descend

Revealed in silence, merged sublime

Divined eternity, into oblivion

On astral radiating storms towards the end

A halo moulded in celestial divine

Hymn of the nocturnal

A choral of perdition, faith and belief

Salvation of fate, we are glazed in creed

In aeons, revealed in silence splendorous and bright

Forsaken — a perennial epitaph

Abandoned — a world blazed in cosmic fire eclipsed

Deliverance in shivered flesh

Secluded, sole detached maelstrom infinite

In allegiance we preach the sermon

In eternal night, perpetual bliss, the nemesis of worlds

In aeons, revealed in silence splendorous and bright

Forsaken — a worthless entity

Dissolving — a convergent form of stars

We rijden op kosmische vleugels, naar dit bittere einde toe

Als koor van de gevallenen dalen we af

Onthuld in stilte, subliem versmolten

Goddelijke eeuwigheid, in de vergetelheid

Op astrale uitstralende stormen tegen het einde

Een halo gegoten in hemels goddelijk

Hymne van de nacht

Een koor van verderf, geloof en geloof

Redding van het lot, we zijn geglazuurd in geloofsbelijdenis

In eonen, geopenbaard in stilte schitterend en helder

Forsaken — een eeuwigdurend grafschrift

Verlaten — een wereld in kosmisch vuur verduisterd

Bevrijding in rillend vlees

Afgelegen, enige vrijstaande maalstroom oneindig

In trouw prediken we de preek

In de eeuwige nacht, eeuwige gelukzaligheid, de aartsvijand van de werelden

In eonen, geopenbaard in stilte schitterend en helder

Verlaten — een waardeloze entiteit

Oplossen — een convergente vorm van sterren