Diluvium - Obscura

When radiation fades and remnants dissipate

Sacrificed we reunite in obedience

Decayed and lapsed in entropy

Bewailed, intoned the last elegy

Elapsed this diminished last piece of time

Shattered, convulsed, distressed in clarity

Diluvium — a vortex of primordial black holes, unbound

Diluvium — a stream into nothingness, unleashed

Drowned evaporation, enduring lucent purity

Grand deprivation, eternal cosmic unity

When resplendence elapsed, and fragments abrogates

Consecrated we insist in allegiance

Constrained and deformed in ecstasy

Enrapt, entranced in parity

Bygone this languished finite state of mind

Battered, relinquished, distraught deformity

Wanneer straling vervaagt en restanten verdwijnen

Opgeofferd herenigen we in gehoorzaamheid

Vervallen en vervallen in entropie

Beweend, intoneerde de laatste elegie

Dit verminderde laatste deel van de tijd is verstreken

Verbrijzeld, stuiptrekkend, bedroefd in duidelijkheid

Diluvium — een draaikolk van oerzwarte gaten, ongebonden

Diluvium — een stroom in het niets, ontketend

Verdronken verdamping, blijvende doorschijnende zuiverheid

Grote ontbering, eeuwige kosmische eenheid

Toen de luister verstreek, en fragmenten werden afgeschaft

Toegewijd dringen we aan op trouw

Beperkt en vervormd in extase

Verrukt, in trance in pariteit

Voorbij deze wegkwijnende eindige gemoedstoestand

Gehavende, opgegeven, radeloze misvorming