Humankind - Obscura

Humankind lined up, before abysses of fire

Murder drums rolling, dark warriors brows

Paces through mist of blood

Black iron clanging

Despair, night in sorrowful brains

Under the branches of olive trees

At night they scream in their sleep

Into the festering mark of the wound

The hand of Saint Thomas plunges deep

Behold the shadows eve, hunt and blood money

A tempest, the light is cracked, the last supper

In bread and wine lies a gentle silence

And the once have gathered, twelve in number

De mensheid stond in de rij, voor afgronden van vuur

Moordtrommels rollen, donkere krijgerswenkbrauwen

Loopt door de mist van bloed

Zwart ijzer rinkelend

Wanhoop, nacht in bedroefde hersens

Onder de takken van olijfbomen

'S Nachts schreeuwen ze in hun slaap

In het etterende teken van de wond

De hand van Sint Thomas duikt diep

Zie de schaduwen vooravond, jacht en bloedgeld

Een storm, het licht is gebarsten, het laatste avondmaal

In brood en wijn ligt een zachte stilte

En de eens hebben zich verzameld, twaalf in aantal