An Epilogue to Infinity - Obscura

I, I’m the bringer of light and glance into

Doom, resurrected in gloom

I enfold, as your destiny and blaze into

Fate, incarnated in grace into

A farewell to the stars, redeemer of the final abyss

A farewell to eternal spheres, deliverer of the solar eclipse

I, I’m the savior, liberator, destroyer

In eclectic sanctuary

I pass, within remnants of yore, neglect

A purified divine achieved

I, I’m the savior of light and glance into

Doom, I wander in gloom

And drown in ablaze of perpetual distress

Dissolving in aeons of perennial black mass

Chaos, distress, and wrath and death

Deliverance and consciousness, aeonic destiny

Immanent and transcendent, where spirits reunite

A maelstrom of unity, eternal and divine

A farewell to infinity, each soul glorified

Ik, ik ben de brenger van licht en kijk in

Doom, herrezen in de somberheid

Ik omhul, als je lot en vlam in

Het lot, in gratie geïncarneerd in

Een afscheid van de sterren, verlosser van de laatste afgrond

Een afscheid van eeuwige sferen, verlosser van de zonsverduistering

Ik, ik ben de redder, bevrijder, vernietiger

In een eclectisch heiligdom

Ik pass, binnen overblijfselen van weleer, verwaarlozing

Een gezuiverd goddelijk bereikt

Ik, ik ben de redder van het licht en kijk in

Doom, ik dwaal in de duisternis

En verdrinken in een vuur van eeuwige nood

Oplossen in eonen van meerjarige zwarte massa

Chaos, nood, en toorn en dood

Bevrijding en bewustzijn, eonische bestemming

Immanent en transcendent, waar geesten zich herenigen

Een maalstroom van eenheid, eeuwig en goddelijk

Een afscheid van de oneindigheid, elke ziel verheerlijkt