Бумажный кораблик - Нуки

Бумажный кораблик сгорит на рассвете,

Его не пугают мысли о смерти;

Его не пугают мысли о жизни —

Он снова, как в детстве,

Но смотрит на звезды без любопытства!

Припев:

Лечь на дно!

В глазах пылью сон вчерашний;

И не больно, и уже не страшно —

Все равно, но если все не важно!

Если все уже не так уж и важно —

Жизнь становится похожа на одну большую ложь!

Кружило-вертило, сносило течением

Все, что имело — теряло значение.

И мечтала за бортом вода, что она бескрайний океан!

Пока где-то там, пока где-то там, не закрутили кран.

Припев:

Лечь на дно!

В глазах пылью сон вчерашний;

И не больно, и уже не страшно —

Все равно, но если все не важно!

Если все уже не так уж и важно —

Жизнь становится похожа на одну большую ложь!

Качались звезды над водой, качались волны над башкой;

Стихают ноты, тухнет свет, на карте смысла — точка нет.

А под аккорды тишины, так хорошо — не видно сны.

Лишь Солнце светит сквозь дуршлаг — наверно, что-то тут не так.

Наверно, где-то я не здесь — я где-то там, я где-то есть!

Если получится, найти — найди меня, и разбуди.

Ложь, ложь, ложь, ложь!

Припев:

Лечь на дно!

В глазах пылью сон вчерашний;

И не больно, и уже не страшно —

Все равно, но если все не важно!

Если все уже не так уж и важно —

Жизнь становится похожа на одну большую ложь…

De papieren boot zal branden bij zonsopgang,

Hij is niet bang voor de gedachte aan de dood;

Hij is niet bang voor gedachten over het leven -

Hij weer, zoals in de kindertijd,

Maar hij kijkt naar de sterren zonder nieuwsgierigheid!

Refrein:

Ga naar de bodem!

In de ogen van stof de droom van gisteren;

En het doet geen pijn, en het is niet langer eng -

Het maakt niet uit, maar als alles er niet toe doet!

Als alles niet meer zo belangrijk is -

Het leven wordt als één grote leugen!

Draaien en draaien, weggevaagd door de stroom

Alles wat er toe deed verloor zijn betekenis.

En het water droomde overboord dat het een eindeloze oceaan was!

Tot ergens daar, tot ergens daar, ze de kraan opendraaiden.

Refrein:

Ga naar de bodem!

In de ogen van stof de droom van gisteren;

En het doet geen pijn, en het is niet langer eng -

Het maakt niet uit, maar als alles er niet toe doet!

Als alles niet meer zo belangrijk is -

Het leven wordt als één grote leugen!

De sterren zwaaiden over het water, de golven zwaaiden over het hoofd;

De noten verdwijnen, het licht gaat uit, er is geen punt op de kaart van betekenis.

En onder de akkoorden van stilte is het zo goed - je kunt geen dromen zien.

Alleen de zon schijnt door een vergiet - waarschijnlijk is hier iets mis.

Waarschijnlijk ben ik ergens niet hier - ik ben daar ergens, ik ben ergens!

Vind, indien mogelijk, me en maak me wakker.

Liegen, liegen, liegen, liegen!

Refrein:

Ga naar de bodem!

In de ogen van stof de droom van gisteren;

En het doet geen pijn, en het is niet langer eng -

Het maakt niet uit, maar als alles er niet toe doet!

Als alles niet meer zo belangrijk is -

Het leven wordt als één grote leugen...