The Day I Return - Novembers Doom

I can’t believe, the hell that has taken my life

Stripped me away, from every hope and dream

Countless days, for a thousand years

In a cold and lonely place

I right the wrongs

On solid ground, and a mind now clear

It all seems to have left me

Forever wanting no more

Picking up the shards

Of my broken life and placing each piece in perfect harmony

This is the day

The day I return

To claim my victory

And laugh in man’s face

To once again take a breath

And not fight back a single tear

To hold my head up high

And unveil my pride once again

To live a life of normal days

And sleep an entire night

Nothing but pain will rest on my mind

Never forgetting the smile she gave

Spending my days, thinking of you, knowing

That we will be one again

Return to me

Ik kan niet geloven, de hel die mijn leven heeft genomen

Heeft me ontdaan, van elke hoop en droom

Ontelbare dagen, duizend jaar lang

Op een koude en eenzame plek

Ik maak de fouten recht

Op vaste grond, en een geest nu helder

Het lijkt me allemaal te hebben verlaten

Voor altijd niet meer willen

De scherven oppakken

Van mijn gebroken leven en elk stuk in perfecte harmonie brengen

Dit is de Dag

De dag dat ik terugkom

Om mijn overwinning te claimen

En lachen in het gezicht van de mens

Om nog een keer op adem te komen

En vecht niet tegen een enkele traan

Om mijn hoofd omhoog te houden

En onthul mijn trots nogmaals

Om een ​​leven te leiden van normale dagen

En een hele nacht slapen

Niets dan pijn zal in mijn gedachten rusten

Nooit de glimlach vergeten die ze gaf

Mijn dagen doorbrengen, aan je denken, wetende

Dat we weer één zullen zijn

Kom bij me terug