Buried - Novembers Doom

I will drag you down to the earth

I will torture you as you once did to me

I will fill your soul with pain

I will make you pray for your death

The darkest place is where I make you mine

Deep within the human heart

Hidden away from the eyes of your kind

No hope… No faith… No light…

I will bury your flesh in the ground

I will cover you with soil

I will never allow your remains to be found

I will die with the truth

The darkest place is where I make you mine

Deep within the human heart

Hidden away from the eyes of your kind

No hope… No faith… No light…

When temptation grabs ahold

To sing a dirge of defeat

This weary soul can not shake the agony

No patience for believers

Despair bleeds hopelessness

These thoughts leave me drained

Futile and frail where light has died

The darkest place is where I make you mine

Deep within the human heart

Hidden away from the eyes of your kind

No hope… No faith… No light…

I have been broken a hundred times

Beaten and battered forever scorned

Living life with the rope around my neck

Just one push from the edge of life

Ik zal je naar de aarde slepen

Ik zal je martelen zoals je ooit met mij deed

Ik zal je ziel vullen met pijn

Ik zal je laten bidden voor je dood

De donkerste plek is waar ik je de mijne maak

Diep in het menselijk hart

Verborgen voor de ogen van jouw soort

Geen hoop... Geen geloof... Geen licht...

Ik zal je vlees in de grond begraven

Ik zal je bedekken met aarde

Ik zal nooit toestaan ​​dat uw stoffelijk overschot wordt gevonden

Ik zal sterven met de waarheid

De donkerste plek is waar ik je de mijne maak

Diep in het menselijk hart

Verborgen voor de ogen van jouw soort

Geen hoop... Geen geloof... Geen licht...

Wanneer de verleiding grijpt

Om een ​​treurlied van een nederlaag te zingen

Deze vermoeide ziel kan de pijn niet van zich afschudden

Geen geduld voor gelovigen

Wanhoop bloedt hopeloosheid

Deze gedachten laten me leeglopen

Nutteloos en broos waar het licht is uitgestorven

De donkerste plek is waar ik je de mijne maak

Diep in het menselijk hart

Verborgen voor de ogen van jouw soort

Geen hoop... Geen geloof... Geen licht...

Ik ben honderd keer gebroken geweest

Geslagen en gehavend voor altijd geminacht

Leven met het touw om mijn nek

Slechts één duw vanaf de rand van het leven