The Dark Host - Novembers Doom

The dark host where green stands tall

The emotion of Summer fades

Conscience versus consequence

With a pure possession of fall

This is the law, the law of the land

Where Angels earn their keep

The dark light, the dark light curse

We cheated our way to midnight

Enjoy the season before Winter arrives

And bitter cold kills vibrant life

We await our ghost, and it will bring pain

I hope you enjoy your fall

This is the law, the law of the land

Where Angels earn their keep

The dark light, the dark light curse

We cheated our way to midnight

Black is the soul of a dying sun, just before aphotic calm

The moment the darkness arrives, be strong and be bold

Remember the day, you said «forever?»

It’s so unclear exactly what you meant

Cloud cover erased the sunlight

It’s much too late to wish for day

No one’s listening to empty prayers

Autumn’s spirit gathers our hearts

Here we are in the absence of light

Where the night’s chill touches our skin

This is the time where nothing matters

When clouds cover in nightly shade

Where are the friends who promised loyalty?

I never realized how wonderful it was

I look back on that day of promise

And now I understand «Forever.»

Black is the soul of a dying sun, just before aphotic calm

The moment the darkness arrives, be strong and be bold

De donkere gastheer waar groen hoog staat

De emotie van de zomer vervaagt

Geweten versus gevolg

Met een puur bezit van vallen

Dit is de wet, de wet van het land

Waar engelen hun brood verdienen

Het donkere licht, het donkere licht vloek

We hebben onze weg naar middernacht bedrogen

Geniet van het seizoen voordat de winter aanbreekt

En bittere kou doodt het bruisende leven

We wachten op onze geest, en het zal pijn brengen

Ik hoop dat je geniet van je herfst

Dit is de wet, de wet van het land

Waar engelen hun brood verdienen

Het donkere licht, het donkere licht vloek

We hebben onze weg naar middernacht bedrogen

Zwart is de ziel van een stervende zon, net voor afotische rust

Op het moment dat de duisternis komt, wees sterk en moedig

Herinner je je de dag nog, je zei «voor altijd?»

Het is zo onduidelijk wat je precies bedoelde

Bewolking wist het zonlicht

Het is veel te laat om nog een dag te wensen

Niemand luistert naar lege gebeden

De geest van de herfst verzamelt onze harten

Hier zijn we in de afwezigheid van licht

Waar de kou van de nacht onze huid raakt

Dit is de tijd waarin niets ertoe doet

Wanneer wolken de nachtelijke schaduw bedekken

Waar zijn de vrienden die loyaliteit beloofden?

Ik heb me nooit gerealiseerd hoe geweldig het was

Ik kijk terug op die dag van de belofte

En nu begrijp ik 'Voor altijd'.

Zwart is de ziel van een stervende zon, net voor afotische rust

Op het moment dat de duisternis komt, wees sterk en moedig