In Memories Past - Novembers Doom

The scent of you is always on my mind,

Searching for the strength to carry on.

Buried deep within my soul,

Your memory will punish me.

I no longer see a future with your smile.

When shadows fall dark upon your stone,

And dying leaves have covered all the words,

I hold the answers to the questions that I dare not speak.

In this darkest hour I’m alone.

A careless walk through fields of virtue,

And calling out to every shattered dream.

Circling the innermost thoughts,

For this is the day I have truly died.

The scent of you is always on my mind,

Searching for the strength to carry on.

Buried deep within my soul,

Your memory will punish me.

I no longer see a future with your smile.

When shadows fall dark upon your stone,

And dying leaves have covered all the words,

I hold the answers to the questions that I dare not speak.

In this darkest hour I’m alone.

De geur van jou is altijd in mijn gedachten,

Op zoek naar de kracht om door te gaan.

Diep begraven in mijn ziel,

Je geheugen zal me straffen.

Ik zie geen toekomst meer met jouw glimlach.

Wanneer schaduwen donker op je steen vallen,

En stervende bladeren hebben alle woorden bedekt,

Ik heb de antwoorden op de vragen die ik niet durf te zeggen.

In dit donkerste uur ben ik alleen.

Een zorgeloze wandeling door velden van deugd,

En roepen naar elke verbrijzelde droom.

De diepste gedachten omcirkelen,

Want dit is de dag dat ik echt gestorven ben.

De geur van jou is altijd in mijn gedachten,

Op zoek naar de kracht om door te gaan.

Diep begraven in mijn ziel,

Je geheugen zal me straffen.

Ik zie geen toekomst meer met jouw glimlach.

Wanneer schaduwen donker op je steen vallen,

En stervende bladeren hebben alle woorden bedekt,

Ik heb de antwoorden op de vragen die ik niet durf te zeggen.

In dit donkerste uur ben ik alleen.