Aura Blue - Novembers Doom

Today, I am a different man, yesterday was meaningless

I once saw with the sight of a God

And I hear the voices pray

My dreams were reality, even the darkest of all cast aside

It reaches out to grab my throat

And squeeze the breath from me

To show me sights of days to come

And nights of restlessness

In a good man’s heart, a gift this would truly be

But left in my hands

Lies a cold bitter fear

So I awake with a newfound friend

Who begs me to play

Who taunts one tired eye

And I shudder to think of what I’ve become

As my journey has ended, to capture my ease

My pride has returned

And life is anew

Accepting my fate

And remembrance of what I saw, of what I lived

Sleep

With closed eyes, I dream of your return and in the darkness

I again see a light

A perfect glow of aura blue

With open arms I greet my old friend

Vandaag ben ik een andere man, gisteren was zinloos

Ik zag eens met de aanblik van een God

En ik hoor de stemmen bidden

Mijn dromen waren werkelijkheid, zelfs de donkerste van allemaal terzijde geschoven

Het strekt zich uit om mijn keel te grijpen

En knijp de adem uit mij

Om me bezienswaardigheden van de komende dagen te laten zien

En nachten van rusteloosheid

In het hart van een goede man zou dit echt een geschenk zijn

Maar in mijn handen gelaten

Ligt een koude bittere angst

Dus ik word wakker met een nieuwe vriend

Wie smeekt me om te spelen?

Wie beschimpt één vermoeid oog?

En ik huiver bij de gedachte aan wat ik ben geworden

Nu mijn reis is afgelopen, om mijn gemak vast te leggen

Mijn trots is terug

En het leven is opnieuw

Mijn lot accepteren

En herinnering aan wat ik zag, aan wat ik heb geleefd

Slaap

Met gesloten ogen droom ik van je terugkeer en in de duisternis

Ik zie weer een licht

Een perfecte gloed van aurablauw

Met open armen begroet ik mijn oude vriend