Cobblestones - Nothington

I remember in your back yard when we used to say

That we really need to take our time and slow down the days

And I realized you could read it on my face

I won’t deny it

You know I always try to take the longest road

Every time I learn the ones that take me back home

'Cause I find it hard sometimes to be alone

I won’t deny it

I won’t deny it

'Cause I’m trying to accept

I’m no stranger to regrets

Trying to relive all the nights I don’t remember

That we spent walking on cobblestones

Now I spend all my time alone

See the fall creep over my back yard again

Staying here this long was never part of the plan

I’m a little too complicated to pretend

I won’t deny it

I won’t deny it

'Cause I’m trying to accept

I’m no stranger to regrets

Trying to relive all the nights I don’t remember

That we spent walking on cobblestones

Now I spend all my time alone

Understand I’m so tired of all the liars

All I can do is wait here

Part of me is depleted

Consider myself defeated once again

Once again

Trying to accept

I’m no stranger to regrets

Trying to relive all the nights I don’t remember

That we spent

It’s been so long now

It’s been so long now

It’s been so long now

It’s been so long now

It’s been so long now

It’s been so long now

It’s been so long now

It’s been so long

Understand I’m so tired of all the liars

All I can do is wait here

Part of me is depleted

Consider myself defeated once again?

Once again

Ik herinner me dat we in je achtertuin zeiden:

Dat we echt onze tijd moeten nemen en de dagen moeten vertragen

En ik realiseerde me dat je het op mijn gezicht kon lezen

Ik zal het niet ontkennen

Je weet dat ik altijd de langste weg probeer te nemen

Elke keer leer ik degenen die me mee naar huis nemen

Omdat ik het soms moeilijk vind om alleen te zijn

Ik zal het niet ontkennen

Ik zal het niet ontkennen

Omdat ik probeer te accepteren

Ik ben niet vreemd om spijt te hebben

Ik probeer alle nachten te herbeleven die ik me niet kan herinneren

Dat we op kasseien liepen

Nu breng ik al mijn tijd alleen door

Zie de herfst weer over mijn achtertuin kruipen

Zo lang hier blijven was nooit een onderdeel van het plan

Ik ben een beetje te ingewikkeld om te doen alsof

Ik zal het niet ontkennen

Ik zal het niet ontkennen

Omdat ik probeer te accepteren

Ik ben niet vreemd om spijt te hebben

Ik probeer alle nachten te herbeleven die ik me niet kan herinneren

Dat we op kasseien liepen

Nu breng ik al mijn tijd alleen door

Begrijp dat ik zo moe ben van alle leugenaars

Het enige wat ik kan doen is hier wachten

Een deel van mij is leeg

Beschouw mezelf opnieuw als verslagen

Alweer

Proberen te accepteren

Ik ben niet vreemd om spijt te hebben

Ik probeer alle nachten te herbeleven die ik me niet kan herinneren

dat we hebben uitgegeven

Het is nu zo lang geleden

Het is nu zo lang geleden

Het is nu zo lang geleden

Het is nu zo lang geleden

Het is nu zo lang geleden

Het is nu zo lang geleden

Het is nu zo lang geleden

Het is zo lang geleden

Begrijp dat ik zo moe ben van alle leugenaars

Het enige wat ik kan doen is hier wachten

Een deel van mij is leeg

Beschouw ik mezelf opnieuw als verslagen?

Alweer