Apogee - No Bird Sing

I been talking for so long I thought I’d never hear your voice again

Hurts to be your enemy ‘ Worse to be your friend

Without you even knowing it ‘ Without you even knowing it

I been hiding for so long I knew I’d die before I found you

Hurts to be without you ‘ Worse to be inside you

Without you even knowing it ‘ Without you even knowing it

Slipping out of the yawning abyss

Calling each other names ‘ Pretending to reminisce

There’s nothing sweet about this

No bitterness, no hope, no mirror image, no innocence, no difference

This is it

A submission to the lonely

It’s not that I don’t love you, you’re just not the only one

When all the talking’s done I’ll come and find you in the silence

Wax lips dripping red lust into the sun

Dead one kiss at a time

Living for the moment I find out if I’m alive

Enough to make you blush and then survive

The naked rush of sun setting is upsettingly dull once it arrives

Carbon carousels return with homesick seraphim with fresh canary lungs

Becoming one with their demise

As we drift into the sprawling abyss

Mouthing each other names ‘ Pretending not to exist

As we fall

I been talking for so long I thought I’d never hear your voice again

Hurts to be your enemy ‘ Worse to be your friend

Without you even knowing it ‘ Without you even knowing it

I been hiding for so long I knew I’d die before I found you

Hurts to be without you ‘ Worse to be inside you

Without you even knowing it ‘ Without you even knowing it

Ik praat al zo lang dat ik dacht dat ik je stem nooit meer zou horen

Doet pijn om je vijand te zijn 'Erger om je vriend te zijn'

Zonder dat je het zelfs maar weet ' Zonder dat je het zelfs maar weet

Ik heb me zo lang verstopt dat ik wist dat ik zou sterven voordat ik je vond

Doet pijn om zonder jou te zijn 'Erger om in jou te zijn'

Zonder dat je het zelfs maar weet ' Zonder dat je het zelfs maar weet

Uit de gapende afgrond glippen

Elkaar uitschelden 'Doen alsof je herinneringen ophaalt'

Hier is niets liefs aan

Geen bitterheid, geen hoop, geen spiegelbeeld, geen onschuld, geen verschil

Dit is het

Een onderwerping aan de eenzamen

Het is niet dat ik niet van je hou, je bent gewoon niet de enige

Als al het gepraat is gedaan, kom ik je opzoeken in de stilte

Waslippen druipen van rode lust in de zon

Eén kus tegelijk dood

Leef voor het moment, ik kom erachter of ik leef

Genoeg om je te laten blozen en dan te overleven

De naakte stormloop van de ondergaande zon is verontrustend saai als hij eenmaal is aangekomen

Koolstofcarrousels keren terug met heimwee serafijnen met verse kanarielongen

Eén worden met hun ondergang

Terwijl we afdrijven in de uitgestrekte afgrond

Elkaar uitschelden voor 'Doen alsof ze niet bestaan'

Terwijl we vallen

Ik praat al zo lang dat ik dacht dat ik je stem nooit meer zou horen

Doet pijn om je vijand te zijn 'Erger om je vriend te zijn'

Zonder dat je het zelfs maar weet ' Zonder dat je het zelfs maar weet

Ik heb me zo lang verstopt dat ik wist dat ik zou sterven voordat ik je vond

Doet pijn om zonder jou te zijn 'Erger om in jou te zijn'

Zonder dat je het zelfs maar weet ' Zonder dat je het zelfs maar weet