Yol - Niyazi Koyuncu

Dağlarun yamacına çıktım oturamadum

Seni gördüm karşımda ama inanamadum

Kaçtım gittim oradan ardıma bakamadım

Sen gittin ya buradan sensiz var olamadım

İndim dere düzüne gözlerim yaşla doldu

Ağlamaya doymadum yaşlar sel oldi aktı

Seninle oturduğumuz kayalar yosun tuttu

Senin ela gözlerin kalbimi yaktı gitti oy

Bu sevdalık olur mu sensiz hiç yaşanır mı?

Seni görmeden geçen gün günden sayılır mı?

Düştüm senin peşine aradım bulamadım

Savruldum gurbet elde ama tutunamadım

Geçti gitti yıllarım hiçbir şey anlamadum

Sen gittin ya buradan sensiz var olamadım

Bu sevdalık olur mu sensiz hiç yaşanır mı?

Seni görmeden geçen gün günden sayılır mı?

Ik ging naar de hellingen van de bergen, ik kon niet zitten

Ik zag je voor me, maar ik kon het niet geloven

Ik rende weg, ik kon niet achter me kijken

Je bent weg, ik zou niet kunnen bestaan ​​zonder jou vanaf hier

Ik ging de stroom af, mijn ogen vulden zich met tranen

Ik kan geen genoeg krijgen van huilen, de tranen werden een vloed

De rotsen waar we met jou zaten, hebben mos

Je bruine ogen brandden mijn hart

Zal dit liefde zijn of zal het ooit zonder jou geleefd worden?

Telt een dag zonder jou te zien als een dag?

Ik ging achter je aan, ik kon je niet vinden

Ik werd weggegooid, maar ik kon het niet volhouden

Mijn jaren gingen voorbij en ik begreep er niets van

Je bent weg, ik zou niet kunnen bestaan ​​zonder jou vanaf hier

Zal dit liefde zijn of zal het ooit zonder jou geleefd worden?

Telt een dag zonder jou te zien als een dag?