The Greatest Show on Earth - Nightwish

1. Four Point Six

Archaean horizon

The first sunrise

On a pristine Gaea

Opus perfectum

Somewhere there, us sleeping

«After sleeping through a hundred million centuries we have finally opened

Our eyes on a sumptuous planet, sparkling with color, bountiful with life

Within decades we must close our eyes again.

Isn’t it a noble, an enlightened

way

Of spending our brief time in the sun, to work at understanding the universe

and how

We have come to wake up in it?»

2. Life

The cosmic law of gravity

Pulled the newborns around a fire

A careless, cold infinity

In every vast direction

Lonely farer in the Goldilocks zone

She has a tale to tell

From the stellar nursery into a carbon feast

Enter Luca

The tapestry of chemistry

There’s a writing in the garden

Leading us to a mother of all

We are one

We are a universe

Forebears of what will be

Scions of the Devonian sea

Aeons path

Writing the tell of us all

A day-to-day new opening

For the greatest show on Earth

Ions channels

Welcoming the outside world

To the stuff of stars

Bedding the tree of a biological holy

Enter life

The tapestry of chemistry

There’s a writing in the garden

Leading us to a mother of all

We are one

We are a universe

Forebears of what will be

Scions of the Devonian sea

Aeons path

Writing the tell of us all

A day-to-day new opening

For the greatest show on Earth

We are here to care for the garden

The wonder of birth

Of every form most beautiful

We are one

We are a universe

Forebears of what will be

Scions of the Devonian sea

Aeons path

Writing the tell of us all

A day-to-day new opening

For the greatest show on Earth

3. The Toolmaker

After a billion years

The show is still here

Not a single one of your fathers died young

The handy travelers out of Africa

Little Lucy of the afar

Gave birth to fantasy

To idolatry

To self destructive weaponry

Enter the god of gaps

Deep within the past

Atavistic dread of the hunted

Enter Ionia

The cradle of thought

The architecture of understanding

The human lust to feel so exceptional

To rule the Earth

Hunger for shiny rocks

For giant mushroom clouds

The will to do just you’d be done by

Enter history

The grand finale

Enter ratkind

Man, he took his time in the sun

Had a dream to understand

A single grain of sand

He gave birth to poetry

But one day’ll cease to be

Greet the last light of the library

Man, he took his time in the sun

Had a dream to understand

A single grain of sand

He gave birth to poetry

But one day’ll cease to be

Greet the last light of the library

We were here!

We were here!

We were here!

We were here!

4. Understanding.

We are going to die, and that makes us the lucky ones

Most people are never going to die because they are never going to be born

The potential people who could have been here in my place but who will in fact

Never see the light of day outnumber the sand grains of Sahara

Certainly those unborn ghosts include greater poets than Keats

Scientists greater than Newton.

We know this because the set of possible people

allowed

By our DNA so massively exceeds the set of actual people

In the teeth of these stupefying odds it is you and I

In our ordinariness, that are here.

We privileged few

Who won the lottery of birth against all odds, how dare we whine at our

Inevitable return to that prior state from which the vast majority have never

stirred?

There is grandeur in this view of life, with its several powers, having been

Originally breathed into a few forms or into one;

and that whilst this planet

Has gone cycling on according to the fixed law of gravity, from so simple a

beginning

Endless forms most beautiful and most wonderful have been, and are being,

evolved

1. Vier punt zes

Archaïsche horizon

De eerste zonsopgang

Op een ongerept Gaea

Opus perfectum

Ergens daar, wij slapen

«Na honderd miljoen eeuwen te hebben geslapen, zijn we eindelijk geopend

Onze ogen op een weelderige planeet, sprankelend van kleur, rijk van leven

Binnen decennia moeten we onze ogen weer sluiten.

Is het niet een nobele, een verlichte?

manier

Van onze korte tijd in de zon, om te werken aan het begrijpen van het universum

en hoe

Zijn we gekomen om erin wakker te worden?»

2. Leven

De kosmische wet van de zwaartekracht

De pasgeborenen rond een vuur getrokken

Een onzorgvuldige, koude oneindigheid

In elke uitgestrekte richting

Eenzame boer in de Goudlokje-zone

Ze heeft een verhaal te vertellen

Van de sterrenkraamkamer tot een koolstoffeest

Voer Luca in

Het tapijt van de chemie

Er staat een schrijven in de tuin

Leidt ons naar een moeder van allemaal

Wij zijn een

We zijn een universum

Voorouders van wat zal zijn

Telgen van de Devoon-zee

Aeons pad

Het schrijven van het verhaal van ons allemaal

Een dagelijkse nieuwe opening

Voor de beste show op aarde

Ionen kanalen

De buitenwereld verwelkomen

Naar het spul van sterren

De boom van een biologische heilige bedekken

Betreed het leven

Het tapijt van de chemie

Er staat een schrijven in de tuin

Leidt ons naar een moeder van allemaal

Wij zijn een

We zijn een universum

Voorouders van wat zal zijn

Telgen van de Devoon-zee

Aeons pad

Het schrijven van het verhaal van ons allemaal

Een dagelijkse nieuwe opening

Voor de beste show op aarde

We zijn hier om voor de tuin te zorgen

Het wonder van de geboorte

Van elke vorm de mooiste

Wij zijn een

We zijn een universum

Voorouders van wat zal zijn

Telgen van de Devoon-zee

Aeons pad

Het schrijven van het verhaal van ons allemaal

Een dagelijkse nieuwe opening

Voor de beste show op aarde

3. De gereedschapmaker

Na een miljard jaar

De show is er nog steeds

Geen enkele van je vaders stierf jong

De handige reizigers uit Afrika

Kleine Lucy van de verte

Bevallen van fantasie

tot afgoderij

Naar zelfdestructieve wapens

Betreed de god van de gaten

Diep in het verleden

Atavistische angst voor de opgejaagde

Voer Ionië in

De bakermat van het denken

De architectuur van begrip

De menselijke lust om je zo uitzonderlijk te voelen

Om de aarde te regeren

Honger naar glimmende rotsen

Voor gigantische paddestoelwolken

De wil om te doen alleen jij zou worden gedaan door

Voer geschiedenis in

De grote finale

Voer ratkind in

Man, hij nam de tijd in de zon

Had een droom om te begrijpen

Een enkele korrel zand

Hij baarde poëzie

Maar op een dag zal dat niet meer zijn

Begroet het laatste licht van de bibliotheek

Man, hij nam de tijd in de zon

Had een droom om te begrijpen

Een enkele korrel zand

Hij baarde poëzie

Maar op een dag zal dat niet meer zijn

Begroet het laatste licht van de bibliotheek

Wij waren hier!

Wij waren hier!

Wij waren hier!

Wij waren hier!

4. Begrip.

We gaan dood, en dat maakt ons tot de gelukkigen

De meeste mensen gaan nooit dood omdat ze nooit geboren zullen worden

De potentiële mensen die hier in mijn plaats hadden kunnen zijn, maar die dat in feite zullen doen

Zie nooit het daglicht meer dan de zandkorrels van de Sahara

Tot die ongeboren geesten behoren zeker grotere dichters dan Keats

Wetenschappers groter dan Newton.

We weten dit omdat de reeks mogelijke mensen

toegestaan

Door ons DNA zo enorm de set van echte mensen te overtreffen

In de tanden van deze verbijsterende kansen zijn het jij en ik

In onze alledaagsheid zijn die hier.

We hebben er maar een paar bevoorrecht

Wie heeft de geboorteloterij tegen alle verwachtingen in gewonnen, hoe durven we te zeuren over onze?

Onvermijdelijke terugkeer naar die eerdere staat van waaruit de overgrote meerderheid nooit

geroerd?

Er zit grootsheid in deze kijk op het leven, met zijn verschillende krachten, omdat

Oorspronkelijk ingeademd in een paar vormen of in één;

en dat terwijl deze planeet

Is doorgefietst volgens de vaste wet van de zwaartekracht, van zo eenvoudig een

begin

Eindeloze vormen, de mooiste en meest wonderbaarlijke zijn geweest, en worden,

geëvolueerd