Beauty Of The Beast - Nightwish

Trees have dropped their leaves,

Clouds their waters

All this burden is killing me Distance is covering your way,

Tears your memory

All this beauty is killing me Oh, do you care,

I still feel for you

So aware,

What should be lost is there

I fear I will never find anyone

I know my greatest pain is yet to come

Will we find each other in the dark

My long lost love

Safely away from the world

In a dream, timeless domain

A child, dreamy eyed,

Mother’s mirror, father’s pride

I wish I could come back to you

Once again feel the rain

Falling inside me Cleaning all that I’ve become

My home is far but the rest it lies so close

With my long lost love under the black rose

You told I had the eyes of a wolf

Search them and find the beauty of the beast

All of my songs can only be composed of the greatest of pains

Every single verse can only be born of the greatest of wishes

I wish I had one more night to live

A saint blessed me, drank me deeply

Spitting out the misery in me Still a sinner rapes 1000 saints

Sharing the the same hell with me Sanest choice in the insane world…

Beware the beast but enjoy the feast he offers

«Oh, sweet Christabel.

Share with me your poem.

For I know now, I’m a puppet on this silent stage show.

I’m but a poet who failed his best play.

A Dead Boy, who failed to write an ending

To each of his poems.»

Bomen hebben hun bladeren laten vallen,

Bewolkt hun wateren

Al deze last maakt me kapot. Afstand is je weg,

Tranen je geheugen

Al dit moois maakt me kapot. Oh, kan het je schelen,

Ik voel nog steeds met je mee

Dus bewust,

Wat verloren moet gaan, is er

Ik vrees dat ik nooit iemand zal vinden

Ik weet dat mijn grootste pijn nog moet komen

Zullen we elkaar vinden in het donker?

Mijn lang verloren liefde

Veilig weg van de wereld

In een dromerig, tijdloos domein

Een kind, dromerige ogen,

Moeders spiegel, vaders trots

Ik wou dat ik bij je terug kon komen

Voel weer de regen

Vallen in mij Alles opruimen wat ik ben geworden

Mijn huis is ver, maar de rest ligt zo dichtbij

Met mijn lang verloren liefde onder de zwarte roos

Je zei dat ik de ogen van een wolf had

Doorzoek ze en vind de schoonheid van het beest

Al mijn nummers kunnen alleen uit de grootste pijn bestaan

Elk vers kan alleen worden geboren uit de grootste wensen

Ik wou dat ik nog een nacht te leven had

Een heilige zegende me, dronk me diep

De ellende in mij uitspugen Nog steeds verkracht een zondaar 1000 heiligen

Dezelfde hel met mij delen De gezondste keuze in de krankzinnige wereld...

Pas op voor het beest, maar geniet van het feest dat hij aanbiedt

'O, lieve Christabel.

Deel je gedicht met me.

Want ik weet het nu, ik ben een marionet in deze stille show.

Ik ben maar een dichter die faalde in zijn beste toneelstuk.

Een dode jongen die er niet in slaagde een einde te schrijven

Op elk van zijn gedichten.»