Whispering Glades - Nicole Dollanganger

When you’re dead and buried

With a smile painted on your face

Your eulogy, like poetry

Flowers overwhelming the wake

Where I’m sure as in your life there will be

Beautiful women there in your death

Crying out they swear they will love you until

Their very own last dying breath

'Cause you just have this way of charming those

Who catch your eye like shiny things

With a face made for daytime TV shows

You’re a nightmare disguised as a good dream

When she wants a garden, you give her a rose

Just the taste of something you could give her but you won’t

When she wants a garden, you give her a rose

And you know it

But you just have your ways, what with all of those

Grotesque displays of love you show

Ripped from pages of books, every word which you know

And recite back to them as if they were your own

I feel sorry for them because how could they know?

'Til they’ve died by your hands, 'til they’ve felt the cold

Cut of your sharp tongue, with your delusions of grandeur

Yea you give nothing and think it too much

And when she wants a garden, you give her a rose

And I’ll bet you have to hide your grin

As you watch it die in your arms

When she wants a garden, you give her a rose

And you know it

When you’ve dearly departed

There will be all those broken-hearted

But I’ll have a smile painted on my face

There’s a spot in the grass

Waiting for you at

Whispering Glades

And Hollywood suits you, darling I think

You should stay

Als je dood en begraven bent

Met een glimlach op je gezicht geschilderd

Jouw lofrede, zoals poëzie

Bloemen die het kielzog overweldigen

Waar ik zeker weet dat er in je leven zal zijn

Mooie vrouwen daar in je dood

Huilend zweren ze dat ze van je zullen houden tot

Hun eigen laatste laatste ademtocht

Want je hebt gewoon deze manier om die te charmeren

Die je aandacht trekken als glimmende dingen

Met een gezicht gemaakt voor tv-programma's overdag

Je bent een nachtmerrie vermomd als een goede droom

Als ze een tuin wil, geef je haar een roos

Gewoon de smaak van iets dat je haar zou kunnen geven, maar dat doe je niet

Als ze een tuin wil, geef je haar een roos

En jij weet het

Maar je hebt gewoon je manieren, en met al die?

Groteske uitingen van liefde die je laat zien

Geript van pagina's van boeken, elk woord dat je kent

En reciteer ze terug alsof ze van jou zijn

Ik heb medelijden met ze, want hoe konden ze dat weten?

Tot ze zijn gestorven door jouw handen, tot ze de kou hebben gevoeld

Snijd je scherpe tong af, met je grootsheidswaan

Ja, je geeft niets en vindt het te veel

En als ze een tuin wil, geef je haar een roos

En ik wed dat je je grijns moet verbergen

Terwijl je hem ziet sterven in je armen

Als ze een tuin wil, geef je haar een roos

En jij weet het

Wanneer je dierbaar bent vertrokken

Er zullen al die gebroken harten zijn

Maar ik zal een glimlach op mijn gezicht laten schilderen

Er is een plekje in het gras

Wachten op u bij

Fluisterende Glades

En Hollywood past bij je, schat, denk ik

Je zou moeten blijven