Sleepy Towns and Cemeteries - Nicole Dollanganger

He casts the kind of glow only a city knows

Light creeping into the coffin of these sleepy suburban homes

He’s so alive in the places, everyone here has a hole

Bury myself in the front lawn, hope he’ll come dig up my bones

Streets here are cemeteries

They feel alive when they’re dead

He wakes up all of the skeletons

Every time I look at him

He reminds me beautiful things

Can come from something ugly

Flowers grow amongst the weeds

Good things have come from nothing

He casts the kind of glow only a city knows

He’s so alive in the places, everyone here has a hole

He casts the kind of glow only a city knows

He’s so alive in the places, everyone here has a hole

Hij straalt het soort gloed uit dat alleen een stad kent

Licht kruipt in de kist van deze slaperige huizen in de voorsteden

Hij is zo levend in de plaatsen, iedereen hier heeft een gat

Begraaf mezelf in de voortuin, hoop dat hij mijn botten komt opgraven

Straten hier zijn begraafplaatsen

Ze voelen zich levend als ze dood zijn

Hij maakt alle skeletten wakker

Elke keer als ik naar hem kijk

Hij herinnert me aan mooie dingen

Kan van iets lelijks komen

Bloemen groeien tussen het onkruid

Goede dingen zijn voortgekomen uit niets

Hij straalt het soort gloed uit dat alleen een stad kent

Hij is zo levend in de plaatsen, iedereen hier heeft een gat

Hij straalt het soort gloed uit dat alleen een stad kent

Hij is zo levend in de plaatsen, iedereen hier heeft een gat