Phantom Pains - Nicole Dollanganger

You’re the phantom pains

The ache that won’t go away

Never had you so how did I lose you?

I already felt you before I even knew you

I know it’s just the remnants

I’m only feeling hand prints

Of your past aggressions

I’m just playing with your shadow

You’re the phantom limbs

A ghost hanging off of my skin

I could reach out and touch you I swear

But you’re not really there

You’re the legs hurt

When they aren’t there at all

You’re the broken bones

And the bleeding nose

Just the marks of a ghost

I know you’re just my phantom pains

You’re the ache that won’t go away

And we’ll never be close enough to know

What a waste

Jij bent de fantoompijn

De pijn die niet weggaat

Heb je nog nooit gehad, dus hoe ben ik je kwijtgeraakt?

Ik voelde je al voordat ik je zelfs maar kende

Ik weet dat het alleen de overblijfselen zijn

Ik voel alleen handafdrukken

Van je eerdere agressies

Ik speel gewoon met je schaduw

Jullie zijn de fantoomledematen

Een spook dat aan mijn huid hangt

Ik zou contact met je kunnen opnemen, ik zweer het!

Maar je bent er niet echt

Je bent de benen doen pijn

Als ze er helemaal niet zijn

Jij bent de gebroken botten

En de bloedende neus

Alleen de tekens van een geest

Ik weet dat je gewoon mijn fantoompijn bent

Jij bent de pijn die niet weggaat

En we zullen nooit dichtbij genoeg zijn om het te weten

Wat een verspilling