Io sono il vento - Nicola Arigliano

Tu che mi guardi e sorridi, mi chiedi: «Chi, sei?»

«Anima inquieta» mi dici, tu dunque lo sai!

Tu puoi capirmi e capire vuol dir perdonare

Ed accettare, per questo amore, la verità

Io sono il vento

Sono la furia che passa e che porta con sé

Che nella notte ti chiama, che pace non ha…

Son l’amor che non sente pietà

Io sono il vento

Se t’accarezzo non devi fidarti di me

Io non conosco la legge che guida il mio cuor

Son l’amor, la passione d’amor: qualcosa c'è in me

Più forte di me

Sono l’aria

Che talora sospira

E che al sol del mattino più dolce si fa…

Son la furia

Che improvvisa si adira

E che va, fugge e va…

Dove andrà non lo sa

Io sono il vento

Sono la furia che passa e che porta con sé

Ho traversato il deserto cercando di te!

T’amerò, era scritto così

Qualcosa c'è in me

Più forte di te

Più forte di me

Più forte di me!

Jij die naar me kijkt en lacht, vraag me: "Wie ben jij?"

"Rustloze ziel" zeg je me, zodat je het weet!

Je kunt me begrijpen en begrijpen betekent vergeven

En accepteer, voor deze liefde, de waarheid

ik ben de wind

Ik ben de woede die voorbijgaat en met zich meedraagt

Dat roept je in de nacht, wat een rust heeft het...

Ik ben de liefde die geen medelijden voelt

ik ben de wind

Als ik je streel, hoef je me niet te vertrouwen

Ik ken de wet niet die mijn hart leidt

Ik ben liefde, de passie van liefde: er is iets in mij

Sterker dan ik

ik ben de lucht

Dat zucht soms

En dat wordt de zoetste ochtendzon...

ik ben de woede

Wie wordt er ineens boos?

En dat gaat, vlucht en gaat...

Waar hij heen gaat weet hij niet

ik ben de wind

Ik ben de woede die voorbijgaat en met zich meedraagt

Ik doorkruiste de woestijn op zoek naar jou!

Ik zal van je houden, het is zo geschreven

Er is iets in mij

Sterker dan jij

Sterker dan ik

Sterker dan ik!