Brivido blu - Nicola Arigliano

Chi sei tu, non lo so,

ma nei miei sogni sempre ti avrò,

mi sfiora il tuo ricordo

e sento un brivido blu.

Forse tu riderai

e quel che sento non capirai,

ma è proprio colpa tua

se provo un brivido blu.

Pensando a te sento violini che piangono,

sognando te vedo farfalle volar

e trovo il mar con mille vele

in fondo al mio bicchiere di gin.

Chi sei tu, non lo so

ma nei miei sogni sempre ti avrò,

sei come un’atmosfera

che dona un brivido blu.

Pensando a te sento violini che piangono,

sognando te vedo farfalle volar

e trovo il mar con mille vele

in fondo al mio bicchiere di gin.

Chi sei tu, non lo so

ma nei miei sogni sempre ti avrò,

sei come un’atmosfera

che dona un brivido blu.

Che dona un brivido blu!

Che dona un brivido blu!

Wie ben jij, ik weet het niet,

maar in mijn dromen zal ik je altijd hebben,

je herinnering raakt me

en ik voel een blauwe rilling.

Misschien lach je

en wat ik voel dat je niet zult begrijpen,

maar het is jouw schuld

als ik een blauwe sensatie krijg.

Als ik aan jou denk, hoor ik violen huilen,

dromend van jou zie ik vlinders vliegen

en ik vind de zee met duizend zeilen

op de bodem van mijn glas gin.

Wie ben jij, ik weet het niet

maar in mijn dromen zal ik je altijd hebben,

je bent als een sfeer

wat een blauwe sensatie geeft.

Als ik aan jou denk, hoor ik violen huilen,

dromend van jou zie ik vlinders vliegen

en ik vind de zee met duizend zeilen

op de bodem van mijn glas gin.

Wie ben jij, ik weet het niet

maar in mijn dromen zal ik je altijd hebben,

je bent als een sfeer

wat een blauwe sensatie geeft.

Wat een blauwe kick geeft!

Wat een blauwe kick geeft!