On Through the Storm - Nergard, Elize Ryd, Andi Kravljaca

A spin through the core of illusions

In worlds that are dark as the night

Deep in a dream you’ll make it real again

In time you’ll now how

Innocent eyes, pale as the skies

A wonder beyond any dream

It’s only visions of what could have been

So real, so unreal

You drift in and out of consciousness

It’s time to let go

Dreamed you’d be under the rays of a silver lining

And within the light you’d see her smile again

So beautiful

On through the storm

Where tears are falling

Carried in dreams on through the night

Leave me a smile once you fall into the spark of happiness

Cemetery skies, he falls to his knees and silently cries at the side of a

lonely grave

I love you

So real, so unreal

You’d give your life to hear her voice again

It’s time to let go

Dreamed you’d be under the rays of a silver lining

And within the light you’d see her smile again

On through the storm

Where tears are falling

Carried in dreams on through the night

Leave me a smile once you fall into the spark of happiness

In tears of rage you seal your fate

When reasons are made from simple hate

An empty cradle, a lonely grave

Shattered forever you’ll get what you crave

On through the storm

Where tears are falling

Carried in dreams on through the night

Leave me a smile once you fall into the spark of happiness

Een spin door de kern van illusies

In werelden die zo donker zijn als de nacht

Diep in een droom maak je het weer waar

Na verloop van tijd zul je nu hoe

Onschuldige ogen, bleek als de lucht

Een wonder boven elke droom

Het zijn slechts visioenen van wat had kunnen zijn

Zo echt, zo onwerkelijk

Je drijft in en uit je bewustzijn

Het is tijd om los te laten

Droomde dat je onder de stralen van een zilveren voering zou zijn

En in het licht zou je haar weer zien glimlachen

Heel mooi

Door de storm heen

Waar tranen vallen

In dromen de hele nacht door gedragen

Laat me een glimlach achter zodra je in de vonk van geluk valt

Hemel op de begraafplaats, hij valt op zijn knieën en huilt stilletjes aan de zijkant van een

eenzaam graf

Ik houd van jou

Zo echt, zo onwerkelijk

Je zou je leven geven om haar stem weer te horen

Het is tijd om los te laten

Droomde dat je onder de stralen van een zilveren voering zou zijn

En in het licht zou je haar weer zien glimlachen

Door de storm heen

Waar tranen vallen

In dromen de hele nacht door gedragen

Laat me een glimlach achter zodra je in de vonk van geluk valt

In tranen van woede bezegel je je lot

Wanneer redenen worden gemaakt van simpele haat

Een lege wieg, een eenzaam graf

Voor altijd verbrijzeld, je zult krijgen waar je naar hunkert

Door de storm heen

Waar tranen vallen

In dromen de hele nacht door gedragen

Laat me een glimlach achter zodra je in de vonk van geluk valt