По ночам - Нейромонах Феофан

Ночью в лесу холодно-темно,

И горит впотьмах лишь мое окно.

Дабы сон сберечь от отродья зла,

Мне лучину жечь надо досветла,

Сея хладный свет во мрак,

Медленно горит луна,

Охраняя безмятежность сна.

В ярком свете дня все кругом светло.

Доброго зверья средь елей полно,

Но лишь гаснет свет, вострые клыки

Тьма оголяет, свет мой рвать в куски.

Оберег мой лишь огонь,

Ночью мрака тварь вольна,

Но к огню не подойдет она.

Het is 's nachts koud en donker in het bos,

En alleen mijn raam brandt in het donker.

Om de slaap te redden van de nakomelingen van het kwaad,

Ik moet een fakkel branden tot het licht is,

Koud licht zaaien in de duisternis,

De maan brandt langzaam

Bescherming van de sereniteit van de slaap.

In het felle licht van de dag is alles om je heen licht.

Er zijn tal van goede dieren tussen de dennenbomen,

Maar zodra het licht uitgaat, scherpe hoektanden

De duisternis legt bloot, mijn licht wordt aan stukken gescheurd.

Mijn enige amulet is vuur,

In de nacht van duisternis is het schepsel vrij,

Maar ze zal niet naar het vuur komen.