As Icicles Fall - Ne Obliviscaris

all winters' white… and wonderful

the third eye spies the greatest pain

in league with the cycle of life… feel the change

her breath of frost upon the House of Man’s beating heart

sleep children (sleep…), such colours to be seen

sanguine glaciers, the veins of our prelude

fore this is where she lies.

Mother, be our eyes…

as the icicles fall, moments of reverence

THE INVENTION OF ALL, EVERYTHING CALLS AND EVERY LIFELINE IGNITES

the tears of mother, everlasting season

…BUT THE PHOENIX EMPIRE EXHALES, THE CURTAIN CALL TO EMBERS

within us she lives, around us she’s dying

THE FADING LIGHTS BLACKEN, GARDENS EUPHORIC… COWERING UNDERWORLD ORDER

the winds sing our dirge… this is where she lies

THE VEILING UNVEILED… MOTHER, OUR MOTHER BEATS DOWN ER ASHEN WINGS

mother, be our eyes…

GREY AND DRIPPING THE BLOOD OF MOTHER

feel her pain

EVOLVING, THE SHROUD SHE GATHERS

this is where she lies

IN ABSTRACTION WITHOUT COLOURS

we die with the fall of the icicles

LOST TO PIGMENT THE PALE PARADISE…

SWEPT IN TOW TO THE DANSE MACABRE

IN HAND TO COLD CLAWS OF TIME…

BROKEN SHUTTERS GAPE OPEN WIDE

BREATHING IN HOARSE WHISPERS ON HIGH…

CRY… WHITE NOISE WITCH CHOIR

ICE TEARS OF OUR MOTHER

PILLARS OF MONOLITH AND ICE, LACED WITH LIGHTNING

BESIEGED BY THE VOID, THE ANTI-MATTER OF MIND

ONCE WERE PAINTED WALLS, NOW THEY PREACH PARCHED SKIN PETALS

THE FREEZE-FRAME TOMB UNFOLDS FOR OUR MOTHER…

CRY… WHITE NOISE WITCH CHOIR

FALL OF THE ICICLES

MOTHER…

alle winters wit... en prachtig

het derde oog ziet de grootste pijn

in competitie met de cyclus van het leven... voel de verandering

haar adem van ijs op het kloppende hart van het Huis van de Mens

slaap kinderen (slaap...), zulke kleuren om gezien te worden

sanguinische gletsjers, de aderen van onze prelude

voor dit is waar ze ligt.

Moeder, wees onze ogen...

als de ijspegels vallen, momenten van eerbied

DE UITVINDING VAN ALLES, ALLES ROEPT EN ELKE LEVENSLIJN ONTSTEEKT

de tranen van moeder, eeuwigdurende seizoen

…MAAR HET PHOENIX RIJK ADEMT UIT, HET GORDIJN ROEPT NAAR SLINGELS

in ons leeft ze, om ons heen gaat ze dood

DE VERLOPENDE LICHTEN ZWARTEN, TUINEN EUFORISCH... KLEINENDE ONDERWERELD ORDE

de wind zingt onze klaagzang... dit is waar ze ligt

DE VEILING ONTHULD... MOEDER, ONZE MOEDER SLAAT NEER ASHEN VLEUGELS

moeder, wees onze ogen...

GRIJS EN DRUIPEND HET BLOED VAN MOEDER

voel haar pijn

EVOLUEREND, DE LIJKHUIS DIE ZE VERZAMELT

dit is waar ze ligt

IN ABSTRACTIE ZONDER KLEUREN

we sterven met de val van de ijspegels

VERLOREN AAN PIGMENT HET BLEKE PARADIJS...

OP SLEPEN NAAR DE DANS MACABRE

IN DE HAND AAN KOUDE KLAUWEN VAN DE TIJD...

GEBROKEN LUIKEN GAPE WIJD OPEN

ADEMHALING IN HOORS FLUISTEREN OP HOOG…

SCHREEUW ... WIT GELUID HEKS KOOR

IJSTRANEN VAN ONZE MOEDER

PIJLERS VAN MONOLIT EN IJS, GESLEPEN MET BLIKSEM

BESLAGD DOOR DE LEEGTE, DE ANTI-MATTER VAN DE GEEST

ER WAS EENS GESCHILDERDE MUREN, NU PREDIKEN ZE UITGEROEDE HUIDBLOEMBLAADJES

HET FREEZE-FRAME-GRAF ONTVOUDT VOOR ONZE MOEDER...

SCHREEUW ... WIT GELUID HEKS KOOR

VAL VAN DE IJSKEGELS

MOEDER…