All What She Fears - Navigator

Her reflection tells a story

of indignity and shame.

Her eyes scream pain and sorrow,

but she’s not the one to bear the blame (take the blade)

Her hollow eyes, they cannot cry.

Her tears were killed, by her fears.

No more shame.

No pain.

Not anymore!

All what she fears, are her father’s eyes.

Everytime he comes to her, she stares into the sky.

All what she hates, are her father’s hands.

Every night he takes her body, she thinks hell will never end.

Dark dreams crawl out from shadows,

they slowly gather to awake.

The blade looks sharp and brilliant.

She will use it for her sake (to feel save)

Ten steps ahead, in his bed,

Daddy sleeps, will soon be dead.

No more shame.

No pain.

Not anymore!

All what she fears, are her father’s eyes.

Everytime he comes to her, she stares into the sky.

All what she hates, are her father’s hands.

Every night he takes her body, she thinks hell will never end.

All what she fears, are her fathers eyes.

With the bloody knife, she slashes his heart,'til daddy falls apart.

All what she hates, are her father’s hands.

She stabs his eyes, cuts off his hands and finally the nightmare ends.

Run, run, run as fast as you can.

Flee, flee, flee as far as you can see.

Hide, hide, hide so well you can.

Hush, hush, hush… Keep silent!

All what she feared, were her father’s eyes.

Everytime he came to her, she stared into the sky.

All what she hated, were her father’s hands.

Finally the nightmare ends, he will never kill her soul again.

Never again, never again.

Ten steps ahead in his bed, daddy slept is now long dead.

No more shame,

no more pain.

Haar spiegelbeeld vertelt een verhaal

van vernedering en schaamte.

Haar ogen schreeuwen pijn en verdriet,

maar zij is niet degene die de schuld draagt ​​(neem het mes)

Haar holle ogen, ze kunnen niet huilen.

Haar tranen werden gedood door haar angsten.

Geen schaamte meer.

Geen pijn.

Niet meer!

Het enige waar ze bang voor is, zijn de ogen van haar vader.

Elke keer als hij bij haar komt, staart ze naar de lucht.

Alles wat ze haat, zijn de handen van haar vader.

Elke nacht dat hij haar lichaam afpakt, denkt ze dat de hel nooit zal eindigen.

Donkere dromen kruipen uit schaduwen,

ze verzamelen zich langzaam om wakker te worden.

Het mes ziet er scherp en briljant uit.

Ze zal het gebruiken omwille van haar (om zich veilig te voelen)

Tien stappen vooruit, in zijn bed,

Papa slaapt, zal spoedig dood zijn.

Geen schaamte meer.

Geen pijn.

Niet meer!

Het enige waar ze bang voor is, zijn de ogen van haar vader.

Elke keer als hij bij haar komt, staart ze naar de lucht.

Alles wat ze haat, zijn de handen van haar vader.

Elke nacht dat hij haar lichaam afpakt, denkt ze dat de hel nooit zal eindigen.

Alles wat ze vreest, zijn de ogen van haar vader.

Met het bloederige mes snijdt ze in zijn hart, totdat papa uit elkaar valt.

Alles wat ze haat, zijn de handen van haar vader.

Ze steekt in zijn ogen, snijdt zijn handen af ​​en uiteindelijk eindigt de nachtmerrie.

Ren, ren, ren zo snel als je kunt.

Vlucht, vlucht, vlucht zo ver als je kunt zien.

Verberg, verberg, verberg zo goed mogelijk.

Stil, stil, stil... Zwijg!

Het enige waar ze bang voor was, waren de ogen van haar vader.

Elke keer dat hij bij haar kwam, staarde ze naar de lucht.

Alles wat ze haatte, waren de handen van haar vader.

Eindelijk eindigt de nachtmerrie, hij zal haar ziel nooit meer doden.

Nooit meer, nooit meer.

Tien stappen vooruit in zijn bed, papa sliep is nu allang dood.

Geen schaamte meer,

geen pijn meer.