Тютчев - Наум Блик

Ужасный сон отяготел над нами,

Ужасный, безобразный сон:

В крови до пят, мы бьемся с мертвецами,

Воскресшими, для новых похорон.

Осьмой уж месяц длятся эти битвы.

Геройский пыл, предательство и ложь.

Притон разбойничий в дому молитвы,

В одной руке, распятие и нож.

И целый мир, как опьяненный ложью,

Все виды зла, все ухищренья зла!..

Нет, никогда так дерзко правду Божью,

Людская кривда к бою не звала!..

И этот клич сочувствия слепого,

Всемирный клич к неистовой борьбе!

Разврат умов и искаженье слова —

Всё поднялось, и всё грозит тебе.

О край родной!

Такого ополченья,

Мир не видал, с первоначальных дней…

Велико, знать, о Русь, твое значенье!

Мужайся, стой, крепись и одолей!

Een vreselijke droom drukte ons op,

Vreselijke, lelijke droom:

In bloed tot in de teen vechten we met de doden,

Opgestaan, voor een nieuwe begrafenis.

Deze gevechten zijn al acht maanden aan de gang.

Heroïsche hartstocht, verraad en leugens.

rovershol in het huis van gebed,

In de ene hand een kruisbeeld en een mes.

En de hele wereld, als dronken van een leugen,

Alle soorten kwaad, alle trucs van het kwaad! ..

Nee, nooit zo vrijmoedig de waarheid van God,

Menselijke leugens riepen niet op tot strijd! ..

En deze kreet van sympathie van de blinden,

Een wereldwijde roep om een ​​furieuze strijd!

Corruptie van de geest en verdraaiing van het woord -

Alles is opgestaan ​​en alles bedreigt je.

O geboorteland!

Zo'n militie

De wereld heeft niet gezien, sinds de oorspronkelijke dagen ...

Het is geweldig om te weten, O Rusland, wat je bedoelt!

Moed, sta op, wees sterk en overwin!