Oil & Lavender - Nathaniel Rateliff

And being outside your wisdom

And stretching the truth

I was the oil and lavender

But never for you

You had to toil and sit in

The sun browned your skin

It burned all the alabaster

Till the ask choked the wind

They say it’s the longest light

To ever have shown

They say it’s the longest lie

And that nobody knows

They say it’s the longest lie

And I still taste the smoke

Now only ungrateful remember (?)

To sleep in the stone

With all of your grace and thunder

The roll and the boom

I was the cloak and dagger

That snuck into you

And we have but one (left? /life?) finger

That’s pointing at us

And that would be the longest night

That chilled ___ to bone

That would be the longest night

To sleep here alone

That would be the longest night

I think you’d be warmer closer to me

En buiten je wijsheid zijn

En de waarheid oprekken

Ik was de olie en lavendel

Maar nooit voor jou

Je moest zwoegen en zitten

De zon heeft je huid bruin gemaakt

Het verbrandde al het albast

Tot de vraag de wind verstikte

Ze zeggen dat het het langste licht is

Om ooit te hebben laten zien

Ze zeggen dat het de langste leugen is

En dat weet niemand

Ze zeggen dat het de langste leugen is

En ik proef nog steeds de rook

Nu alleen ondankbaar onthouden (?)

Om in de steen te slapen

Met al uw genade en donder

De rol en de boem

Ik was de mantel en dolk

Dat sloop je binnen

En we hebben maar één (links? /life?) vinger

Dat wijst naar ons

En dat zou de langste nacht zijn

Dat kil ___ tot op het bot

Dat zou de langste nacht zijn

Om hier alleen te slapen

Dat zou de langste nacht zijn

Ik denk dat je dichter bij mij warmer zou zijn