Tous Les Arbres Sont En Fleurs - Nana Mouskouri

Tous les arbres sont en fleurs

Et la forêt a ces couleurs

Que tu aimais

Les pommiers roses sur fond bleu

Ont le parfum des jours heureux

Rien n’a changé

Un peu de neige est restée

La neige que tu enlevais

Je m’en souviens

En m'éveillant je ne voyais

Que le printemps qui grandissait

Dans notre jardin

Tu riais comme un enfant

Tu ne faisais jamais semblant

Lorsque tu riais

Quand tes yeux clairs me regardaient

Tu savais lire à travers moi

Chaque pensée

Tu étais si fort et pourtant

Je te berçais comme un enfant

Quand tu pleurais

Je t’ai fait du mal bien des fois

Pourtant toute ma vie c’est toi

Que j’aimerai

Pierre je t’aime

Je n’avais que toi

Mais tu n’es plus qu’une ombre

Qui dort auprès de moi

Lorsque je rentrais tard parfois

Tu ne t’endormais pas sans moi

Tu m’attendais

Tu m’as parlé toute une nuit

De ce que serait notre vie

Si je voulais

Un soir d’orage avant Noël

Tu m’as dit qu’il faisait soleil

Et j’y croyais

Je me souviens, tu me disais

Qu’on ne se quitterait jamais

Et j’y croyais

Pierre je t’aime

Je n’avais que toi

Et tu n’es plus qu’une ombre

Qui dort près de moi

Pourquoi ces fleurs dans le jardin

Cette nuit bleue illuminée

Par les étoiles?

Je sens que le printemps revient

Mais qu’il ne me sert plus à rien

Qu'à me faire mal

Malgré tout, malgré le temps

Je te revois rire et courir

A travers champs

Ce fût mon dernier vrai printemps

Tu t’es endormi pour longtemps

Pour trop longtemps

Dans un autre monde très loin

Y a parait-il un jardin

Plus beau qu’ici

Un grand théâtre où mon amour

Joue et continue chaque jour

D’aimer la vie

Alle bomen staan ​​in bloei

En het bos heeft deze kleuren

waar je van hield

roze appelbomen op blauwe achtergrond

Heb de geur van gelukkige dagen

Er is niets veranderd

Er bleef nog een beetje sneeuw

De sneeuw die je aan het verwijderen was

ik herinner

Toen ik wakker werd, zag ik

Dat de groeiende lente

In onze tuin

Je lachte als een kind

Je hebt nooit gedaan alsof

Toen je lachte

Toen je heldere ogen me aankeken

Je zou door mij heen kunnen lezen

elke gedachte

Je was zo sterk en toch

Ik wiegde je als een kind

Toen je huilde

Ik heb je vaak pijn gedaan

Toch ben jij mijn hele leven

Dat zou ik willen

Pieter ik hou van je

Ik had alleen jou

Maar je bent slechts een schaduw

Wie slaapt er naast mij

Als ik soms laat thuiskwam

Je bent niet in slaap gevallen zonder mij

Je wachtte op mij

Je hebt de hele nacht met me gepraat

Van hoe ons leven eruit zou zien

Als ik zou willen

Een stormachtige nacht voor Kerstmis

Je vertelde me dat het zonnig was

En ik geloofde het

Ik weet het nog, je zei tegen mij

Dat we nooit zouden scheiden

En ik geloofde het

Pieter ik hou van je

Ik had alleen jou

En je bent maar een schaduw

Wie slaapt er naast mij

Waarom staan ​​deze bloemen in de tuin

Deze verlichte blauwe nacht

Bij de sterren?

Ik voel dat de lente eraan komt

Maar ik heb er geen zin meer in

Dan om mij pijn te doen

Ondanks alles, ondanks het weer

Ik zie je lachen en rennen

Langlaufen

Het was mijn laatste echte lente

Je bent lang in slaap gevallen

Veel te lang

In een andere wereld ver weg

Is er een tuin

Mooier dan hier

Een geweldig theater waar mijn liefde

Elke dag spelen en doorgaan

Om van het leven te houden