Dix mille ans encore - Nana Mouskouri

Pour voir les jardins de roses fleurir

Ecouter la mer et le vent gémir

Pour rêver sous les étoiles

On aime

Pour goûter chez soi sans plus s'étonner

La caresse des anges douce comme l'été

Entre l’ombre et la lumière

Quelque part entre ciel et terre

Je t’attendrai

Dix mille ans encore

Et je t’aimerai

De plus en plus fort

Pour voir tomber tous les murs inutiles

Sentir son cÅ"ur battre au soleil tendre et fragile

Pour s’offrir des éclats de rires

Souvent on aime jusqu’au délire

Je t’attendrai

Dix mille ans encore

Et je t’aimerai

De plus en plus fort

Je t’attendrai

Dix mille ans encore

Et je t’aimerai

Aussi fort

Om de rozentuinen te zien bloeien

Luister naar de zee en de wind kreunen

Om onder de sterren te dromen

Wij houden van

Thuis proeven zonder verrast te worden

De streling van engelen zoet als de zomer

Tussen schaduw en licht

Ergens tussen hemel en aarde

ik zal op je wachten

nog tienduizend jaar

En ik zal van je houden

Sterker en sterker

Om alle nutteloze muren te zien vallen

Om zijn hart te voelen kloppen in de tedere en fragiele zon

Om elkaar een lachsalvo te bezorgen

Vaak houden we van tot het punt van delirium

ik zal op je wachten

nog tienduizend jaar

En ik zal van je houden

Sterker en sterker

ik zal op je wachten

nog tienduizend jaar

En ik zal van je houden

Zo sterk als