Adieu Mes Amis - Nana Mouskouri

Les blés sont rentrés et les pêches pourrissent

Les oranges pilées dans les seaux de goudron

Mes amis n’ont jamais revu ma rivière

Ils se sont perdus quand se perdit l’avion

Adieu mes amis, adieu mes frères

Adieu Roselita, Carlos et Maria

Car, si j’ai gravé vos noms dans ma mémoire

Vous êtes aujourd’hui à jamais disparus

Le père de mon père a pavé cette route

Mais il n’a jamais pu voir où elle finit

Poussé par le vent ou poussé par le doute

Il est parti vers la ville refaire sa vie

On dit que l’avion tomba dans la montagne

On dit que le vent leur chantait le pays

Les rires et les chansons aujourd’hui me gagnent

Je n’ai que mon coeur pour leur rendre la vie

Adieu mes amis, adieu mes frères

Adieu Roselita, Carlos et Maria

Car, si j’ai gravé vos noms dans ma mémoire

Vous êtes aujourd’hui à jamais disparus

Nous ne sommes rien ou vraiment peu de choses

Nous sommes la rose qui pousse au coin des rues

Si la rose meurt, il vient une autre rose

Nous n’aurons de noms que ceux de disparus

Adieu mes amis, adieu mes frères

Adieu Roselita, Carlos et Maria

Car, si j’ai gravé vos noms dans ma mémoire

Vous êtes aujourd’hui à jamais disparus

De tarwe is binnen en de perziken zijn aan het rotten

De geplette sinaasappels in de teeremmers

Mijn vrienden hebben mijn rivier nooit meer gezien

Ze verdwaalden toen het vliegtuig verdwaalde

Vaarwel mijn vrienden, vaarwel mijn broers

Vaarwel Roselita, Carlos en Maria

Want als ik jullie namen in mijn geheugen graveer

Je bent nu voor altijd weg

De vader van mijn vader heeft deze weg geplaveid

Maar hij heeft nooit kunnen zien waar het eindigt

Gedreven door de wind of gedreven door twijfel

Hij ging naar de stad om een ​​nieuw leven te beginnen

Ze zeggen dat het vliegtuig in de berg is gevallen

Ze zeggen dat de wind voor hen zong van het land

Gelach en liedjes vandaag winnen me over

Ik heb alleen mijn hart om ze weer tot leven te brengen

Vaarwel mijn vrienden, vaarwel mijn broers

Vaarwel Roselita, Carlos en Maria

Want als ik jullie namen in mijn geheugen graveer

Je bent nu voor altijd weg

We zijn niets of heel weinig

Wij zijn de roos die op de hoek groeit

Als de roos sterft, komt er nog een roos

We hebben alleen de namen van de verdwenen

Vaarwel mijn vrienden, vaarwel mijn broers

Vaarwel Roselita, Carlos en Maria

Want als ik jullie namen in mijn geheugen graveer

Je bent nu voor altijd weg