Nous souviendrons nous - Mylène Farmer

Aux vies qui s’abaissent à voir la mienne

Je sais

Qu’il me faudra prendre congé d’elles

Un jour ou l’autre

Nos vies sont des larmes d’aquarelle

Nous ne sommes reliés qu'à nous mêmes

Et si je perds la foi

En nous, en tout

C’est bien malgré moi

Nulle prière

A chacun de nos pas

Je doute de tout

Nous souviendrons-nous de nous?

Aux vies qui ont soutenu la mienne

Je n’ai

Qu’un long monologue poudré de neige

A partager

Nos vies qui s'écoulent chaque jour saignent

Nous ne sommes reliés qu'à nous mêmes

Naar de levens die bukken om de mijne te zien

Ik weet

Dat ik afscheid van ze moet nemen

Op een of andere dag

Onze levens zijn aquareltranen

We zijn alleen met onszelf verbonden

En als ik het vertrouwen verlies

In ons, in alles

Het is goed ondanks mij

Geen gebed

Bij elke stap

ik twijfel aan alles

Zullen we onszelf herinneren?

Aan de levens die de mijne hebben ondersteund

Ik heb geen

Dan een lange besneeuwde monoloog

Delen

Onze levens die elke dag stromen, bloeden

We zijn alleen met onszelf verbonden