Dernier sourire - Mylène Farmer

Sentir ton corps

Tout ton être qui se tord

Souriant de douleur

Sentir ton heure

Poindre au cœur

D’une chambre qui bannit le mot «tendre»

Sentir ta foi

Qui se dérobe

À chaque fois que tu sembles comprendre

Parle moi encore

Si tu t’endors

Si c’est ton souhait

Je peux t’accompagner

Qui te condamne

Au nom de qui

Mais qui s’acharne

À souffler tes bougies

Est-ce te mentir?

Est-ce te trahir?

Si je t’invente des lendemains qui chantent

Vois-tu le noir de ce tunnel?

Sais-tu l’espoir quand jaillit la lumière

Ton souvenir ne cessera jamais

De remuer la couteau dans mon plaie

voel je lichaam

Je hele wezen kronkelt

Glimlachend van de pijn

voel je uur

Breek in het hart

Van een kamer die het woord "tender" verbant

voel je geloof

wie glijdt weg

Elke keer dat je het lijkt te begrijpen

praat nog een keer met me

Als je in slaap valt

Als het jouw wens is

Ik kan met je mee

Wie veroordeelt jou?

in wiens naam

Maar wie houdt vol?

Om je kaarsjes uit te blazen

Liegt het tegen je?

Verraadt dit je?

Als ik je morgen uitvind die zingt

Zie je de duisternis van deze tunnel?

Ken je de hoop als het licht schijnt?

Je geheugen zal nooit ophouden

Om het mes in mijn wond te wrijven