Bleu Noir - Mylène Farmer

Je marche vers les ténébres

Vers l’horizon funeste

Mais la vie qui m’entoure et me baigne

Me dit: «Quand même ça vaut la peine»

Et qui peut se mouvoir

Dans ce convoi de larmes

Je te dédie ma mort

Et je saigne, saigne encore

Mais la bataille est belle

Celle de l’amour

Disperse tout

La bataille est celle

De longs, longs jours

Mon amour

L’on peut se retourner

Mais le ruisseau ressemble à l’eau

Quand tu pars

Il n’en reste qu’un bleu noir

Je tombe en défaillance

Vienne ma délivrance

Me dit quand même qu’au fond de ma peine

Survit un coeur couleur vermeille

Qui bat…

Car la bataille est belle

Celle de l’amour

Disperse tout

La bataille est celle

De longs, longs jours

Mon amour

Ik loop de duisternis in

Op weg naar de fatale horizon

Maar het leven dat me omringt en me baadt

Zegt me: "Toch is het het waard"

En wie kan bewegen?

In dit konvooi van tranen

Ik draag mijn dood aan jou op

En ik bloed, bloed nog eens

Maar de strijd is mooi

die van liefde

Verspreid alles

De strijd is de enige

Lange, lange dagen

Mijn liefde

We kunnen omdraaien

Maar de stroom ziet eruit als water

Wanneer je gaat

Nog maar één zwart blauw over

ik faal

Kom mijn verlossing

Zegt me nog steeds dat diep in mijn pijn

Overleeft een rossig hart

Wie verslaat…

Want de strijd is mooi

die van liefde

Verspreid alles

De strijd is de enige

Lange, lange dagen

Mijn liefde