Aftermath - Mugshot

finally the truth comes out

she’s not feeling it

and im feeling like a sucker again

but somehow i just don’t believe we’re done

this baggage that she carries weighs a ton

remember when we were so natural?

now we’re a natural disaster

we’d burn up if we moved much faster

i ran outside to see this meteor

a once in a lifetime chance like meeting her

with the way that things are going

i don’t think i’ll be showing up today

i’m showered and i’m dressed, but i’m still a mess

the dams are overflowing

as everything she said came flooding back

it washes out everything in its path

and this is the aftermath

finally the sun comes out

I wipe my eyes and try to let them adjust

am i dreaming?

I must be

I’m standing in a crater two miles deep

I don’t mind I’ll stay here and just sleep

eindelijk komt de waarheid aan het licht

ze voelt het niet

en ik voel me weer een sukkel

maar op de een of andere manier geloof ik gewoon niet dat we klaar zijn

deze bagage die ze draagt ​​weegt een ton

weet je nog dat we zo natuurlijk waren?

nu zijn we een natuurramp

we zouden verbranden als we veel sneller zouden gaan

Ik rende naar buiten om deze meteoor te zien

een once in a lifetime kans zoals haar ontmoeten

met de gang van zaken

ik denk niet dat ik vandaag kom opdagen

ik ben gedoucht en aangekleed, maar ik ben nog steeds een puinhoop

de dammen lopen over

terwijl alles wat ze zei terugkwam

het spoelt alles op zijn pad weg

en dit is de nasleep

eindelijk komt de zon tevoorschijn

Ik veeg mijn ogen af ​​en probeer ze te laten wennen

ben ik aan het dromen?

Ik moet zijn

Ik sta in een krater twee mijl diep

Ik vind het niet erg, ik blijf hier en slaap gewoon