As a Wingless Bird - Mournful Gust

She’s my grief

She’s my tears of despair

She’s sleeping beauty in my dreams

She’s ashes of my hopes

She’s voice of my eternity

She’s frankness of attracting midnight

She’s mistress of my heart

She and nobody except her

Bird, celestial bird

Bird, wingless bird

The bird remain with me for ever

… She’s my grief

No, beloved, not for us this spring

We have lost our happiness outside our bodies

All that you see now it’s only dream

The reflection that never will happen

At one time we were birds with you

And with enjoying soared in the clouds eternal

But arrows of death pierce our wings

And we’re as if silence have felled in our life

That day when I’ve stretched hands to heaven

She as a bird has felled on my palms

By the wounded bird tearing out from my dreams

By the angel it’s in the flesh … by the bird without wings

She’s my grief

She’s in a captivity of the body

She’s a wingless bird

She’s all my dreams

She’s embodiment of fantasies

She’s the castles in the air

She’s got used to ground

She and nobody except her

If only I had wings, I would give them to you

I agree eternally to be tormented on this ground

If only to enjoy your flight

In heavens that are so far away from me

Ze is mijn verdriet

Ze zijn mijn tranen van wanhoop

Ze is schone slaapster in mijn dromen

Ze is de as van mijn hoop

Ze is de stem van mijn eeuwigheid

Ze is openhartig om middernacht aan te trekken

Ze is de minnares van mijn hart

Zij en niemand behalve zij

Vogel, hemelse vogel

Vogel, vleugelloze vogel

De vogel blijft voor altijd bij mij

... Ze is mijn verdriet

Nee, geliefde, niet voor ons dit voorjaar

We zijn ons geluk buiten ons lichaam kwijtgeraakt

Alles wat je nu ziet is alleen maar een droom

De reflectie die nooit zal gebeuren

Ooit waren we vogels met jou

En met genieten zweefde in de eeuwige wolken

Maar pijlen des doods doorboren onze vleugels

En we zijn alsof de stilte in ons leven is gevallen

Die dag dat ik mijn handen naar de hemel heb uitgestrekt

Ze is als een vogel gevallen op mijn handpalmen

Door de gewonde vogel die uit mijn dromen scheurt

Bij de engel is het in het vlees ... bij de vogel zonder vleugels

Ze is mijn verdriet

Ze is in gevangenschap van het lichaam

Ze is een vleugelloze vogel

Ze zijn al mijn dromen

Ze is de belichaming van fantasieën

Ze zijn de kastelen in de lucht

Ze is gewend geraakt aan de grond

Zij en niemand behalve zij

Als ik maar vleugels had, zou ik ze aan jou geven

Ik stem er voor eeuwig mee in om op deze grond gekweld te worden

Al was het maar om van je vlucht te genieten

In hemelen die zo ver van mij verwijderd zijn