Vivere o morire - Motta

Livorno è una città strana

Piena di gambe nude e personalissime posture

Dei silenzi di mia madre

E della mia giustificata distrazione

Otto sigarette al giorno quelle giuste

C'è chi lo fa e poi fa finta di star bene

E a volte m’innamoro

E mi nascondo per farmi ritrovare

Una volta mi han chiamato dall’inferno

Avevo diciott’anni

Ero da solo in mezzo a tanta gente

Festeggiavo ancora i compleanni

Maledetto me che ho fatto finta di niente

Vivere o morire

Aver paura di dimenticare

Vivere o morire

Aver paura di tuffarsi

Di lasciarsi andare

E di lasciarsi andare

Giovani la sera

Giovani nei suoni

Per poi vantarsi di avere due capelli bianchi

Non riesco a ricordare i nomi

Di chi mi abbraccia per fare finta di aiutarmi

Piccole città, piccoli pensieri

Qualcuno torna perchè ha voglia di morire

Ho cambiato casa cento volte

Ce ne fosse una che mi ha fatto venire voglia di restare

E adesso vedo tutto un po' più chiaro

Un pianoforte suona ed un pensiero vola via

E a volte ho un po' paura

Non riesco mai a stare con una donna sola

Vivere o morire

Aver paura di dimenticare

Vivere o morire

Aver paura di tuffarsi

Di lasciarsi andare

E di lasciarsi andare

Lei non la vedo da sei mesi

Spero stia bene con il suo lavoro

Riesco a mettere la mia vita in una valigia

E a volte riesco a stare anche un po' da solo

Smettere di odiare, smettere di bere

E avere voglia di cambiare idea continuamente

Ho imparato anche a farmi male

Di cambiare accordi no, non me ne frega niente

Perdonami per quello che non riesco a darti

E per non essere all’altezza della situazione

Perdona anche i silenzi di mia madre

E la mia giustificata distrazione

Vivere o morire

Aver paura di dimenticare

Vivere o morire

Aver paura di tuffarsi

Di lasciarsi andare

E di lasciarsi andare

Livorno is een vreemde stad

Vol blote benen en heel persoonlijke houdingen

Van de stiltes van mijn moeder

En mijn terechte afleiding

Acht sigaretten per dag de juiste

Er zijn mensen die het doen en dan doen alsof het goed gaat

En soms word ik verliefd

En ik verstop me om gevonden te worden

Eens belden ze me vanuit de hel

ik was achttien

Ik was alleen te midden van zoveel mensen

Ik was nog steeds verjaardagen aan het vieren

Verdomme dat ik deed alsof er niets was gebeurd

Leef of sterf

Bang zijn om te vergeten

Leef of sterf

Bang zijn om te duiken

Om jezelf te laten gaan

En om jezelf te laten gaan

Jongeren in de avond

Jong van klanken

Om dan op te scheppen dat je twee witte haren hebt

Ik weet de namen niet meer

Van degenen die me knuffelen om te doen alsof ze me helpen

Kleine steden, kleine gedachten

Iemand komt terug omdat ze dood willen

Ik ben honderd keer naar huis verhuisd

Er was er een waardoor ik wilde blijven

En nu zie ik alles een beetje duidelijker

Een piano speelt en een gedachte vliegt weg

En soms ben ik een beetje bang

Ik kan nooit met een alleenstaande vrouw zijn

Leef of sterf

Bang zijn om te vergeten

Leef of sterf

Bang zijn om te duiken

Om jezelf te laten gaan

En om jezelf te laten gaan

Ik heb haar zes maanden niet gezien

Ik hoop dat hij het goed doet met zijn werk

Ik kan mijn leven in een koffer stoppen

En soms kan ik zelfs een beetje alleen zijn

Stop met haten, stop met drinken

En constant van gedachten willen veranderen

Ik heb ook geleerd hoe ik gewond kan raken

Nee, ik geef niets om het veranderen van akkoorden

Vergeef me wat ik je niet kan geven

En om niet op de voorgrond te treden

Vergeef ook de stiltes van mijn moeder

En mijn terechte afleiding

Leef of sterf

Bang zijn om te vergeten

Leef of sterf

Bang zijn om te duiken

Om jezelf te laten gaan

En om jezelf te laten gaan