Powrot Do Przeszlosci - Mor W.A., Wigor Mor W.A., Łyskacz

Minęło kopę lat, ten dziecięcy świat

W nas żyje cały czas

Beztroski byt dorosłych dzieci

Nie ma to jak wrócić na stare śmieci x2

Na obrzeżach miasta zasadzone

Osiedle całe skąpane w betonie

Rodziny tutaj przydzielone

Często wielodzietne, przez prezesów mieszkaniowych zrodzone

Ludzkie epizody, budzące zgody, niezgody

Po dzień dzisiejszy też nie rozerwalne przyjaźnie

Wtedy to dopiero każdy miał wyobraźnię

Małolaci głodni wrażeń

Każdy dążył tylko, do spełnienia swoich najskrytszych marzeń

Nie zważając na konsekwencje

Na pograniczu narażeń od najmłodszych lat snuły się anegdoty

Matka powtarzała — ty nie pasujesz do tej hołoty

Słuchać tego nie miałem najmniejszej ochoty

Brałem klamoty i już biegiem na podwórze

Żeleźniaki, maściaki standard niebylejaki

Już jako dzieciaki nieźle sobie radziliśmy

Na nogi postawiliśmy całą naszą okolice (proste)

W szoku byli rodzice, kiedy to przynieśliśmy

Do domów pierwszy zarobiony uczciwie hajs

Jego sobie nie przywłaszczyliśmy, z nimi się dzieliliśmy

Dla nas wszystkich była to nie lada gratka

Wychowani na kartkach, dalej akcja wartka

W szkole niejedna wpadka, na wywiadówkach

Matka musiała wysłuchiwać tych wszystkich uwag na mój temat

Dla przykładu później musiała mnie zrugać

To jednak nie była metoda

To ten rejon przede wszystkim mnie wychował

Nigdy nie będę tego żałował, blok artystyczny, vis a vis Pekin

Rodzice w pracy, pociechy zostawione bez opieki

Minęło kopę lat, ten dziecięcy świat

W nas żyje cały czas

Beztroski byt dorosłych dzieci

Nie ma to jak wrócić na stare śmieci

Patrzę na zegar, w myślach cofam wskazówki

Widzę moje osiedle z czasów podstawówki

Wszystkie miejsca znajome, przy których czułem się malutki

Duży skwer przed blokiem, z drzewem na środku rosnącym

Tam rzucaliśmy się głogiem (i wspinaliśmy wśród pnączy)

Z tym miejscem wiele mnie łączy, gdzie z kolegami zajarani

Między klombami z betonu podpalaliśmy saletrę

Nikt nie chciał wracać do domu jak jeszcze było przed zmierzchem

Dni wtedy były beztroskie, a życie takie piękne

Choć z roku na rok coraz bardziej świadome

Coraz więcej chwil spędzanych poza domem

Pierwszy zarobek i pierwsze szlugi spalone

Pamiętasz ziomek?

(pewnie, że pamiętam)

Jak cieć z budowy deptał nam po piętach

Karkołomne eskapady na budowę metra

I fundamenty kościoła komu do szczęścia wtedy potrzebna była szkoła

Kto wtedy chodził na lekcje kiedy dookoła były atrakcje większe

To były dobre czasy, dobre czasy

To było dobre miejsce (to było dobre miejsce)

Kiedy tak rejonem się przechadzam

Myślami wracam przyglądam się chodnikowi

Tu stawiałem pierwsze kroki

To przetarte szlaki przez nasze nogi

Z czasem asfaltem wylane drogi

Co to były za czasy, donaldy za baksy

Pod pewexem od cinkciarzy

No i pierwsze bronksy — Warka w baryłkach na wagsach

A na kolanach Asia cichodajka, życie to bajka

Urwis myślał co tu zbroić i czasu nie trwonił

Byle by pośmigać z ekipą na rollerkach

Pyknąć w Warszawiaka, no i jakaś prywatka

Małpka flaszka na zapojkę byle co

Wtedy nikt nie wiedział co to koks

Na topie była Samantha Fox i Sabrina Salermo

Kolorofony, Unitra stereo, do północy zabawa

Po powrocie w domu raban

Starzy znowu założyli szlaban

A koleżka na gigancie, trzeba było kopsnąć żarcie

I z dnia na dzień, niespodziewanie

Przywitało mnie dorosłe życie

Lecz o dzieciństwie nigdy nie zapomnę

To we mnie żyje, beztroski byt dorosłych dzieci

Nie ma to jak wrócić na stare śmieci

Minęło kopę lat, ten dziecięcy świat

W nas żyje cały czas

Beztroski byt dorosłych dzieci

Nie ma to jak wrócić na stare śmieci x

Het is lang geleden, deze kinderwereld

Hij leeft de hele tijd in ons

Zorgeloos bestaan ​​van volwassen kinderen

Er gaat niets boven teruggaan naar de oude rotzooi x2

Geplant aan de rand van de stad

Het hele landgoed baadt in beton

Gezinnen die hier zijn toegewezen

Vaak met veel kinderen, geboren door huisvestingsvoorzitters

Menselijke afleveringen die overeenstemming en onenigheid oproepen

Tot op de dag van vandaag onbreekbare vriendschappen

Alleen toen had iedereen een verbeelding

Kinderen hongerig naar opwinding

Iedereen streefde er gewoon naar om hun diepste dromen te vervullen

Ongeacht de gevolgen

Op de grens van blootstelling waren er anekdotes vanaf de jongste leeftijd

Moeder bleef maar zeggen - je past niet in dit gespuis

Ik had geen zin om het te horen

Ik heb de rotzooi gepakt en ik ren al naar de binnenplaats

Żeleźniaki, maściaki standaard niet zomaar

We deden het goed als kinderen

We zetten onze hele buurt op de been (simpel)

Onze ouders waren geschokt toen we het brachten

Het eerste eerlijk verdiende geld gaat naar huis

We hebben het ons niet toegeëigend, we hebben het met hen gedeeld

Het was een echte traktatie voor ons allemaal

Opgegroeid met kaarten, gaat de actie door

Veel uitglijders op school, bij sollicitatiegesprekken

Mijn moeder moest luisteren naar al die opmerkingen over mij

Ze moest me bijvoorbeeld later een standje geven

Dit was echter geen methode

Het was dit gebied dat me vooral heeft opgevoed

Ik zal er nooit spijt van krijgen, art block, tegenover Beijing

Ouders aan het werk, kinderen onbeheerd achtergelaten

Het is lang geleden, deze kinderwereld

Hij leeft de hele tijd in ons

Zorgeloos bestaan ​​van volwassen kinderen

Er gaat niets boven teruggaan naar het oude afval

Ik kijk op de klok, in gedachten draai ik de wijzers terug

Ik zie mijn woonwijk uit de tijd van de lagere school

Allemaal bekende plekjes waardoor ik me klein voelde

Een groot plein voor het blok, met in het midden een boom

Daar gooiden we meidoorn (en klommen tussen wijnstokken)

Ik heb veel gemeen met deze plek, waar ik stoned ben met mijn collega's

We staken salpeter in brand tussen bloembedden van beton

Niemand wilde terug naar huis, want het was nog voor de schemering

De dagen waren toen onbezorgd en het leven was zo mooi

Hoewel elk jaar meer en meer bewust

Steeds meer tijd buitenshuis doorgebracht

Eerste inkomsten en eerste sigaretten verbrand

weet je nog broer?

(zeker dat ik het me herinner)

Als een snee van de bouwplaats zat hij ons op de hielen

Halsbrekende escapades voor de bouw van de metro

En de fundamenten van de kerk, die in die tijd een school nodig had om gelukkig te zijn

Die lessen volgden toen er grotere attracties in de buurt waren

Dat waren goede tijden, goede tijden

Het was een goede plek (Het was een goede plek)

Als ik door dit gebied loop

Ik denk terug aan het trottoir

Hier heb ik mijn eerste stappen gezet

Dit zijn de paden die door onze benen zijn gebaand

Na verloop van tijd werden wegen bedekt met asfalt

Wat waren die tijden, donalds voor geld

Onder de kerkbank van de geldwisselaars

En de eerste bronzen - Warka in vaten op schalen

En Asia Cichodajka zit op haar knieën, het leven is een sprookje

Rascal dacht wat te doen hier en verspilde geen tijd

Gewoon om met de crew op rolschaatsen te glijden

Ga naar een Varsovian en een soort feest

Een apenfles voor alles

Toen wist nog niemand wat coke was

Samantha Fox en Sabrina Salermo stonden bovenaan

Colourphones, Unitra stereo, feest tot middernacht

Na thuiskomst is er een rave

De oude zetten weer een barrière op

En kerel op de reus, we moesten het eten schoppen

En van dag tot dag, onverwachts

Het volwassen leven begroette me

Maar ik zal mijn jeugd nooit vergeten

Het is in mij dat het zorgeloze bestaan ​​van volwassen kinderen leeft

Er gaat niets boven teruggaan naar het oude afval

Het is lang geleden, deze kinderwereld

Hij leeft de hele tijd in ons

Zorgeloos bestaan ​​van volwassen kinderen

Er gaat niets boven teruggaan naar de oude rotzooi x