Город - МОДЫ

Город на ладони, солнце в рукаве

То в дождях он тонет, то в синеве

Можно прикоснуться к небесам рукой

Можно окунуться в них с головой

Бесконечно долго падает звезда

Никакого толка в том как всегда

Подметает ветер в ночь осколки слов

И десять тысяч ненужных снов

Припев

Мой город ждет тепла и кутаясь в туман

Огням неона разрезает темноту

Я возвращаюсь утром по пустым дворам

Я знаю, ты уже не спишь и я у тебе зайду

Я не стал небесным, я не стал святым

Под ногами бездна, над прошлым дым

Падая с рассветом, в утреннюю мглу

Ловлю на вдохе луча — стрелу

Припев

Stad in de palm van je hand, zon in je mouw

Nu verdrinkt hij in de regen, dan in het blauw

Je kunt de hemel aanraken met je hand

Je kunt er halsoverkop in duiken

Oneindig lange vallende ster

Geen zin in dat zoals altijd

De wind veegt de fragmenten van woorden de nacht in

En tienduizend onnodige dromen

Refrein

Mijn stad wacht op warmte en gehuld in mist

Lichten van neon snijden de duisternis

Ik kom 's ochtends terug door lege binnenplaatsen

Ik weet dat je niet meer slaapt en ik zal naar je toe komen

Ik werd niet hemels, ik werd niet heilig

Onder de voeten van de afgrond, over het verleden rook

Vallen met de dageraad, in de ochtendmist

Ik vang op het inademen van de straal - een pijl

Refrein