Heart Cooks Brain - Modest Mouse

Slow walk

It’s land mine

It’s coal mine

It’s a bad thought

On the way to god don’t know

my brain’s the burger and my heart’s the coal

I’m trying to get my head clear

i push things out through my mouth i get refilled through my ears

i’m on my way to god don’t know or even care

my brain’s the weak heart, and my heart’s the long stairs

Inland from Vancouver shore

the ravens and the seagulls push each other inward and outward

inward and outward

in this place that i call home

my brain’s the cliff, and my heart’s the bitter buffalo

my heart’s the bitter buffalo

we tore one down, and erected another there

the match of the century: absence versus thin air

on the way to god don’t know

my brain’s the burger and my heart’s the coal

on this life that we call home

the years go fast and the days go so slow

Langzaam lopen

Het is landmijn

Het is een kolenmijn

Het is een slechte gedachte

Op weg naar god weet het niet

mijn brein is de burger en mijn hart is de kolen

Ik probeer mijn hoofd leeg te maken

ik duw dingen naar buiten via mijn mond ik word weer bijgevuld door mijn oren

ik ben op weg naar god weet het niet of kan er zelfs niet om geven

mijn brein is het zwakke hart, en mijn hart is de lange trap

Landinwaarts vanaf de kust van Vancouver

de raven en de meeuwen duwen elkaar naar binnen en naar buiten

naar binnen en naar buiten

op deze plek die ik thuis noem

mijn brein is de klif, en mijn hart is de bittere buffel

mijn hart is de bittere buffel

we hebben er een afgebroken en er een andere gebouwd

de wedstrijd van de eeuw: afwezigheid versus ijle lucht

op weg naar god weet het niet

mijn brein is de burger en mijn hart is de kolen

over dit leven dat we thuis noemen

de jaren gaan snel en de dagen gaan zo langzaam