Big City Dream - Modern Life Is War

«You gotta be humble in this life.»

But my shoulders tell me that ain’t right

As I race down the stairs and step out into the night

I scan the city skyline…

Smoking like a neon mechanized Christ

So I walk with intent towards my salvation

Thoughts rise and fall… sharpen my mind into a razor

I try to see into the future

I try to sense impending danger

There’s a bum on the corner with his shopping cart filled with plastic bags

Somedays I would wonder how he got there

Not tonight, I don’t care

Steam rising up from the gutter… shining in the headlights of passing cars

The sound of distant sirens drowned out by thick concrete walls

My state of mind makes me all alone on this platform in this subway station

If you can make it here… no one will care

I see faces cut by lines of weariness

Intelligent eyes hardened by cynical resignation

I catch my reflection… my face is changing too

I find the reasons while I suffer

Just like all the others

Up the stairs into a hazy dream

I hear the neons scream

I hear the billboards scream

Fields of concrete stretching infinitely

The industries that made us free…

With money to spend on all the wrong things

I get down on my knees

The crowds rush past me

I pray to no one and I feel nothing.

x2

"Je moet nederig zijn in dit leven."

Maar mijn schouders vertellen me dat dat niet klopt

Terwijl ik de trap af ren en de nacht instap

Ik scan de skyline van de stad...

Roken als een door neon gemechaniseerde Christus

Dus ik loop met de intentie naar mijn redding

Gedachten komen op en vallen... scherp mijn geest tot een scheermes

Ik probeer in de toekomst te kijken

Ik probeer dreigend gevaar te voelen

Er staat een zwerver op de hoek met zijn winkelwagentje vol plastic zakken

Op een dag zou ik me afvragen hoe hij daar kwam

Niet vanavond, het kan me niet schelen

Stoom stijgt op uit de goot... schijnt in de koplampen van passerende auto's

Het geluid van verre sirenes overstemd door dikke betonnen muren

Door mijn gemoedstoestand ben ik helemaal alleen op dit perron in dit metrostation

Als het je lukt om hier te komen... het kan niemand iets schelen

Ik zie gezichten gesneden door lijnen van vermoeidheid

Intelligente ogen gehard door cynische berusting

Ik zie mijn weerspiegeling... mijn gezicht verandert ook

Ik vind de redenen terwijl ik lijd

Net als alle anderen

De trap op in een wazige droom

Ik hoor de neons schreeuwen

Ik hoor de billboards schreeuwen

Betonvelden die zich oneindig uitstrekken

De industrieën die ons vrij maakten...

Met geld om aan alle verkeerde dingen te besteden

Ik ga op mijn knieën

De menigte raast langs me heen

Ik bid tot niemand en ik voel niets.

x2