Dirty Pennies - Mischief Brew

In a small town where all knew all, wondered a peasant lady nobody knew,

But her only friend was a young boy, brought her hot tea and leftover stew,

In those burnin' wintry Decembers, he’d pick dirty pennies up off the cold

street,

And while his mother was out Christmas shopping, he’d say, «Come on in,

warm your feet.»

As long as you share with me stories, so she spoke on the product of war,

My mother never knew who she could be, as my father lay drunk on the floor,

And she spoke of the cart that she wheeled, had keys with no locks,

and guitars with no stings, and a puzzle that could never be finished,

But this is my home, and these broken things are…

But the boy went on to be taught in the schools,

to not talk to strangers and don’t feed the fools,

Grew older and further and over-forgot,

as she was forced to move from lot to lot to lot,

She said, «I guess it was much in his nature to become an Enforcer of Law,

My old friend’s got a gun to protect me from the rock-tossing drunks from the

bars.»

«Oh, he seemed like the sort to help others, so I’ll find him while he’s on the

beat,

and say 'Remember me, I’m the old lady you’d give the pennies you found on the

street?'»

When she found him she saw not the young boy who dug for the roots of her junk,

She came face-to-face with a stern, vacant soldier, grinning and spinning a

club,

He said, «Don't you know that you can’t be here?

You’ll hurt business and scare away the kids.

Go wander around in some other town;

get out or I’m taking you in.»

«But officer, I fondly remember you —

young boy who would give me the leftover stew,

would take me inside to the warm fire coals,

and those hundreds of pennies bought me all these clothes.»

It’s against the law to peddle

It’s against the law to eat

It’s against the law to have nothing more than the shoes full of holes on your

feet

And now they’ve put bars across the park benches, so I guess it’s illegal to

sleep

They buried something inside of you, Officer

Into your cold heart, dig deep

And you’ll see that it’s me

And here I’ll be, nothing new to me

I’ll be heartbroken and cold, frozen and alone

My coffin was a dumpster and I didn’t even know

But while out on the beat, he looked down to the street,

and he saw a dirty penny heads up at hid feet

And it made him think of an old tall-tale of an old woman who pushed 'round a

cart,

And the boy who fed her and helped her, knew he shoulda deep in his heart

…But where did he hear that old tall-tale?

But hey, what a story to spread

So he told it to his own growing boy, once in a while before bed

In een kleine stad waar iedereen alles wist, vroeg een boerin die niemand kende,

Maar haar enige vriend was een jonge jongen, bracht haar hete thee en overgebleven stoofpot,

In die brandende, winterse decembermaanden raapte hij vuile centen van de kou op

straat,

En terwijl zijn moeder kerstinkopen aan het doen was, zei hij: "Kom binnen,

verwarm je voeten.»

Zolang je verhalen met mij deelt, dus sprak ze over het product van oorlog,

Mijn moeder wist nooit wie ze kon zijn, omdat mijn vader dronken op de grond lag,

En ze sprak over de kar die ze reed, met sleutels zonder sloten,

en gitaren zonder snars, en een puzzel die nooit zou kunnen worden afgemaakt,

Maar dit is mijn huis, en deze kapotte dingen zijn...

Maar de jongen kreeg les op de scholen,

om niet met vreemden te praten en de dwazen niet te eten te geven,

Groeide ouder en verder en over-vergeten,

toen ze gedwongen werd om van perceel naar perceel naar perceel te gaan,

Ze zei: «Ik denk dat het erg in zijn aard lag om handhaver van de wet te worden,

Mijn oude vriend heeft een pistool om me te beschermen tegen de met stenen gooiende dronkaards van de...

bars.»

«Oh, hij leek het soort om anderen te helpen, dus ik zal hem vinden terwijl hij op de

ritme,

en zeg 'Onthoud mij, ik ben de oude dame die je de centen zou geven die je op de

straat?'"

Toen ze hem vond, zag ze niet de jongen die naar de wortels van haar rotzooi groef,

Ze kwam oog in oog te staan ​​met een strenge, lege soldaat, grijnzend en draaiend

club,

Hij zei: «Weet je niet dat je hier niet kunt zijn?

Je schaadt de zaken en schrikt de kinderen af.

Ga ronddwalen in een andere stad;

ga naar buiten of ik neem je mee.»

«Maar officier, ik herinner me u graag —

jongen die me de overgebleven stoofpot zou geven,

zou me mee naar binnen nemen naar de warme vuurkolen,

en die honderden centen hebben me al deze kleren gekocht.»

Het is tegen de wet om te leuren

Het is tegen de wet om te eten

Het is tegen de wet om niets meer te hebben dan schoenen vol gaten op je schoenen

voeten

En nu hebben ze tralies over de bankjes in het park geplaatst, dus ik denk dat het illegaal is om

slaap

Ze hebben iets in je begraven, agent

Graaf diep in je koude hart

En je zult zien dat ik het ben

En hier zal ik zijn, niets nieuws voor mij

Ik zal kapot en koud zijn, bevroren en alleen

Mijn kist was een vuilcontainer en ik wist het niet eens

Maar terwijl hij op het ritme was, keek hij naar de straat,

en hij zag een vuile penny heads-up aan verborgen voeten

En het deed hem denken aan een oud sprookje van een oude vrouw die 'rondduwde'

kar,

En de jongen die haar voedde en hielp, wist dat hij diep in zijn hart moest zijn

... Maar waar hoorde hij dat oude sprookje?

Maar goed, wat een verhaal om te verspreiden

Dus vertelde hij het af en toe voor het slapengaan aan zijn eigen opgroeiende jongen