L'uomo e la valigia - Mino Reitano

Una valigia accanto a noi

rossi di pianto son gli occhi tuoi

sole lassu brilli piu che mai

negli occhi avevo una grande citta

nel cuore i sogni di questa eta

ad aspettarmi la verita

le ruote del treno cantavano

insieme a me ripetevano

amore torno amore ritorno da te

giorni di nebbia passati

col vuoto nel cuore

lettere amare mi sento

morire amore

nodi che va sempre male

e devi sperare

come e difficile piangere

e intanto cantare

poi d improvviso un miracolo

tante persone mi applaudono

i fari sul palco si accendono

sopra il giornale un immagine

io che sorrido da piccolo

il mondo e mio posso prenderlo

non ho piu il tempo di scriverti

ma non temere non piangere

amore torno amore ritorno da te

anche gli applausi si spengono

tenersi a galla e difficile

tutti gli amici spariscono

un giorno arriva una lettera

chi vuole bene sa attendere

torna se hai ancora bisogno di me

le ruote del treno che cantano

insieme e me ti ripetono

amore torno amore ritorno da te

alla stazione dapprima

io vedo mia madre

c e accanto un uomo che sembra

un po stanco mio padre

cerco con gli occhi qualcuno

e non vedo nessuno

sono in ritardo forse

anche per chieder perdono

dietro di me sento correre

vedo un sorriso due lacrime

e le tue braccia mi stringono

come sei bella sei un angelo

oh oh oh

oh oh oh

come sei bella sei un angelo

come sei cara sei un angelo

io sto ridendo e piangendo con te

io sto ridendo e piangendo con te

Een koffer naast ons

je ogen zijn rood van de tranen

de zon schijnt daar helderder dan ooit

Ik had een geweldige stad in mijn ogen

in mijn hart de dromen van deze tijd

om de waarheid te verwachten

de wielen van de trein zongen

samen met mij herhaalden ze

liefde, ik ben terug liefde, ik ben terug bij jou

mistige dagen voorbij

met leegte in mijn hart

bittere letters voel ik

sterven liefde

nodes die altijd fout gaan

en je moet hopen

hoe moeilijk het is om te huilen

en zing ondertussen

dan opeens een wonder

veel mensen juichen me toe

de lichten op het podium gaan aan

boven de krant een afbeelding

ik glimlach als een kind

de wereld en de mijne kan ik aan

Ik heb geen tijd meer om je te schrijven

maar wees niet bang, huil niet

liefde, ik ben terug liefde, ik ben terug bij jou

zelfs het applaus sterft weg

het hoofd boven water houden is moeilijk

alle vrienden verdwijnen

op een dag komt er een brief

degenen die houden van weten wachten

kom terug als je me nog nodig hebt

de treinwielen zingen

samen en ik herhalen je

liefde, ik ben terug liefde, ik ben terug bij jou

eerst op het station

Ik zie mijn moeder

er is naast een man die lijkt op

mijn vader is een beetje moe

Ik zoek iemand met mijn ogen

en ik zie niemand

misschien ben ik te laat

zelfs om vergeving te vragen

achter me hoor ik rennen

Ik zie een glimlach en twee tranen

en je armen houden me vast

wat ben je mooi, je bent een engel

Oh Oh oh

Oh Oh oh

wat ben je mooi, je bent een engel

wat ben je lief, je bent een engel

Ik lach en huil met je mee

Ik lach en huil met je mee