Von Tag zu Tag - Milva

Von Tag zu Tag, die Tage flieh’n

und alles lebt, will weiter blüh'n

Jedoch der Mann, zur Einsamkeit verbannt,

sieht nur das Gras, verdorrt vor seiner Tür.

Der tote Baum will keine Blume mehr,

nur noch der Schmerz lebt in seiner Brust.

Vier Mauern steh’n, umschließen nur

die Leere und den Garten

Refrain:

Wo bleiben sie, Freunde und Wein?

Wo lachen Sie, der Mann ist allein.

Wo bleiben sie, Freunde und Wein?

Wo lachen Sie, der Mann ist allein.

Verdorrtes Gras, Tränen reichen nicht,

was gestern war, ist längst verdorrt in ihm.

Der Tag ist lang, die Sonne wärmt ihn nicht,

Die Tage, die vergangen sind, vier Mauern stehn,

umschließen nur die Leere und den Kummer.

von Tag zu Tag, die Tage flieh’n

und alles lebt, will ewig blüh'n.

Van dag tot dag vluchten de dagen

en alles leeft, wil blijven bloeien

Maar de man, verbannen naar eenzaamheid,

ziet alleen het verdorde gras buiten zijn deur.

De dode boom wil geen bloem meer

alleen de pijn leeft in zijn borst.

Vier muren staan, alleen omsluiten

de leegte en de tuin

Nalaten:

Waar zijn ze, vrienden en wijn?

Waar lach je, de man is alleen.

Waar zijn ze, vrienden en wijn?

Waar lach je, de man is alleen.

Verdord gras, tranen zijn niet genoeg,

wat gisteren was, is al lang in hem opgedroogd.

De dag is lang, de zon verwarmt hem niet,

De dagen die zijn verstreken, staan ​​vier muren,

alleen de leegte en het verdriet omsluiten.

van dag tot dag vluchten de dagen

en alles leeft, wil voor altijd bloeien.