Tre sigarette - Milva

Ho tre sigarette davanti a me

E cento colpi per il fucile

E il punto di vista che voglio che c'è

Quello dall’alto del campanile

Della mia faccia non è rimasto

Che un occhio grande nel mirino

Ed un mio gesto quasi distratto

Che taglia i fili al burattino

Mio padre non sa e mia madre nemmeno

Sono in salvo e lontani da questa città

Sono fieri di me mi accompagnano al treno

E non sanno che ho smesso gli studi a metà

Ho tre sigarette davanti a me

E un colpo in meno nel fucile

Quello che manca so bene dov'è

Giusto nel posto da colpire

Della mia vita non è rimasto

Che questo ruolo da assassino

Senza rischiare senza contatto

E più casuale del destino

Mio padre e mia madre salutano al treno

Non è un dubbio per loro la mia identità

Io non ho più una faccia e un cuore nemmeno

Solo un occhio che vede chilometri in là

Ho tre sigarette davanti a me

E anch’io sono un colpo del mio fucile

Qualcuno che grida so bene che c'è

Ma chiudo le orecchie e non voglio sentire

Per quanto tempo ci son rimasto

Che ancora adesso non ne so uscire

Da questo posto chiuso e compatto

Se non coi topi all’imbrunire

Mio padre e mia madre si vogliono bene

Sanno darsi calore col freddo che fa

Sono più di trent’anni che vivono insieme

E a vederli hanno ancora la stessa mia età

Mio padre e mia madre si vogliono bene

Sono ognuno dell’altro l’esatta metà

Io sono steso col primo che ho fatto cadere

Lo sospettano tutti e uno solo lo sa

(Grazie a calimero per questo testo)

Ik heb drie sigaretten voor me

En honderd schoten voor het geweer

En het standpunt dat ik wil is daar

Die van de top van de klokkentoren

Er is geen links van mijn gezicht

Wat een groot oog in de zoeker

En mijn bijna afgeleid gebaar

Wie knipt de snaren van de pop door

Mijn vader weet het niet en mijn moeder ook niet

Ze zijn veilig en ver van deze stad

Ze zijn trots dat ik me naar de trein vergezel

En ze weten niet dat ik halverwege gestopt ben met studeren

Ik heb drie sigaretten voor me

En een schot minder in het jachtgeweer

Wat ontbreekt, ik weet waar het is

Precies op de plek om te raken

Van mijn leven is niet overgebleven

Dat deze moordende rol

Zonder risico zonder contact

En meer willekeurig dan het lot

Mijn vader en moeder nemen afscheid van de trein

Mijn identiteit is geen twijfel voor hen

Ik heb ook geen gezicht en hart meer

Gewoon een oog dat mijlenver kan kijken

Ik heb drie sigaretten voor me

En ik ben ook een schot van mijn geweer

Iemand die schreeuwt, ik weet dat die er is

Maar ik sluit mijn oren en ik wil niet horen

Hoe lang ben ik daar gebleven?

Ik weet nog steeds niet hoe ik eruit moet komen

Vanaf deze gesloten en compacte plek

Zo niet met muizen in de schemering

Mijn vader en mijn moeder houden van elkaar

Ze weten zichzelf warmte te geven met de kou die het is

Ze wonen al meer dan dertig jaar samen

En om ze te zien zijn ze nog steeds even oud als ik

Mijn vader en mijn moeder houden van elkaar

Ze zijn elk de exacte helft van de ander

Ik lieg met de eerste die ik liet vallen

Iedereen vermoedt het en er is er maar één

(Met dank aan calimero voor deze tekst)