Cambio d'identità - Milva

Diventa acqua e pure dove tocca c'è un senso di bruciore

E vedi come tutto ciò sembra sia normale, eppure dove l’acqua c'è il fuoco non

può stare

E l’acqua si trasforma in roccia poi diventa goccia che la scaverà

Finche dal chiuso di una grotta esce fuori verso il sole

E vedi come tutto ciò sembra sia normale, pare che non basti mai e poi diventa

il mare

Ma io, per come sono io, come ti sento ancora

Con l’ansia di un telecronista ti commenterei

Ma vedi io, per come sono io, come ti vedo ancora

Col filo di un elettricista ti illuminerei

Sarebbe luce della tua presenza che rimane spenta quando non ci sei

O come un manifesto appeso al muro sotto il sole, mi scolorirei

Il solo tempo con l’amaro in bocca che segna gli occhi mentre se ne va

Ma anche un orologio fermo prima o poi avrà ragione

Vedi come tutto ciò sembra sia normale, pare che non serva mai e a volte può

bastare

Ma io, per come sono io, come ci credo ancora

Con l’animo di un enigmista ti risolverei

Ma vedi io, per come sono io, magari per un’ora

Con seno di collezionista ti custodirei

Sarebbe luce della tua presenza che rimane spenta quando non ci sei

E pure per un falso allarme contro il mondo intero ti proteggerei

E pure per un falso allarme contro il mondo intero ti proteggerei

(Grazie a Giuditta per questo testo)

Het wordt water en zelfs waar het aanraakt, is er een gevoel van verbranding

En je ziet hoe dit allemaal normaal lijkt, maar waar het water is, is geen vuur

kan blijven

En het water verandert in steen en wordt dan een druppel die het opgraaft

Totdat het vanuit de omheining van een grot naar de zon komt

En je ziet hoe dit allemaal normaal lijkt, het lijkt alsof het nooit genoeg is en dan wordt het

de zee

Maar ik, zoals ik ben, zoals ik je nog steeds voel

Met de angst van een commentator zou ik commentaar op je geven

Maar je ziet me, zoals ik ben, hoe ik je nog steeds zie

Met de draad van een elektricien zou ik je verlichten

Het zou het licht van je aanwezigheid zijn dat uit blijft als je er niet bent

Of als een poster die in de zon aan de muur hangt, ik zou verkleuren

De enige keer met de bitterheid in de mond die de ogen markeert als hij gaat

Maar zelfs een stilstaande horloge zal vroeg of laat gelijk hebben

Je ziet hoe dit allemaal normaal lijkt, het lijkt nooit nuttig te zijn en soms kan het

voldoen

Maar ik, zoals ik ben, zoals ik er nog steeds in geloof

Met de ziel van een raadsel zou ik je oplossen

Maar zie me, zoals ik ben, misschien voor een uur

Met de borst van een verzamelaar zou ik je houden

Het zou het licht van je aanwezigheid zijn dat uit blijft als je er niet bent

En zelfs voor een vals alarm tegen de hele wereld zou ik je beschermen

En zelfs voor een vals alarm tegen de hele wereld zou ik je beschermen

(Met dank aan Giuditta voor deze tekst)