Tristesse - Milton Nascimento

Como você pode pedir

Pra eu falar do nosso amor

Que foi tão forte e ainda é

Mas cada um se foi

Quanta saudade brilha em mim

Se cada sonho é seu

Virou história em sua vida

Mas prá mim não morreu

Lembra, lembra, lembra, cada instante que passou

De cada perigo, da audácia do temor

Que sobrevivemos que cobrimos de emoção

Volta a pensar então

Sinto, penso, espero, fico tenso toda vez

Que nos encontramos, nos olhamos sem viver

Pára de fingir que não sou parte do seu mundo

Volta a pensar então

Como você pode pedir…

hoe kun je het vragen?

Voor mij om over onze liefde te praten

Dat was zo sterk en is dat nog steeds

Maar ze zijn allemaal weg

Hoeveel nostalgie schijnt er in mij

Als elke droom van jou is

Het werd geschiedenis in zijn leven

Maar voor mij stierf het niet

Onthoud, onthoud, onthoud, elk moment dat voorbij ging

Van elk gevaar, van de durf van angst

Dat we overleven dat we bedekken met emotie

Denk dan nog eens na

Ik voel, ik denk, ik hoop, ik word elke keer gespannen

Dat we elkaar ontmoeten, we kijken elkaar aan zonder te leven

Stop met doen alsof ik geen deel van jouw wereld ben

Denk dan nog eens na

Hoe kun je vragen...