Pieta - Milton Nascimento

Guardo teu olhar comigo

Tenho teu manto abrigo

Vem me amparar, vem me trazer

A voz que pode me socorrer

Pra não sofrer a hora má

Deixo meu corpo em teu coração

Sabes acalmar as horas

Grave a paixão que choras

Mas vem quebrar com tuas mãos

As duras setas do padecer

Pedra do céu, fogo do ser

Quieta me abre teu coração

Deito em teu peito largo

Guardo todo pranto amargo

Prometo a ti dia virá

Verás o filho te proteger

Te consolar e recolher

A flor de sangue da solidão

Foi piedade que inventaram

Foi seu povo que me deu

Sua mão forte de mulher

Quando tudo escureceu

Foi o mundo que me deixou

Para sempre este cravo

Este cravo, minha paixão

Que é a luz do teu rosto

Guardo sobre a pedra fria

Dobras de minha alegria

Vem me amparar, vem me trazer

A voz que pode me proteger

És minha mão, és meu querer

Piedade és toda mulher

Guardo teu olhar comigo

Tenho teu manto abrigo

Vem me amparar, vem me trazer

A voz que pode me socorrer

Pra não sofrer a hora má

Deixo meu corpo em teu coração

Sabes acalmar as horas

Grave a paixão que choras

Mas vem quebrar com tuas mãos

As duras setas do padecer

Pedra do céu, fogo do ser

Quieta me abre teu coração

Deito em teu peito largo

Guardo todo pranto amargo

Prometo a ti dia virá

Verás o filho te proteger

Te consolar e recolher

A flor de sangue de soledad

Ik hou je blik bij me

ik heb je mantel

Kom me steunen, kom me brengen

De stem die mij kan helpen

Om de slechte tijd niet te lijden

Ik laat mijn lichaam in je hart

Weet jij hoe je de uren kunt kalmeren?

Neem de passie op die je huilt

Maar het komt om te breken met je handen

De harde pijlen van het lijden

Hemelsteen, vuur van het wezen

Rustig, open je hart voor mij

Ik lig op je brede borst

Ik bewaar alle bittere tranen

Ik beloof dat de dag zal komen

Je zult zien dat je zoon je beschermt

U troosten en verzamelen

De bloedbloem van eenzaamheid

Het was jammer dat ze uitgevonden

Het waren jouw mensen die me gaven

De hand van je sterke vrouw

toen alles donker werd

Het was de wereld die me verliet

Voor altijd deze anjer

Deze anjer, mijn passie

Wat is het licht van je gezicht?

Ik bewaar het op de koude steen

Vouwen van mijn vreugde

Kom me steunen, kom me brengen

De stem die mij kan beschermen

Jij bent mijn hand, jij bent mijn wil

Jammer dat jullie elke vrouw zijn

Ik hou je blik bij me

ik heb je mantel

Kom me steunen, kom me brengen

De stem die mij kan helpen

Om de slechte tijd niet te lijden

Ik laat mijn lichaam in je hart

Weet jij hoe je de uren kunt kalmeren?

Neem de passie op die je huilt

Maar het komt om te breken met je handen

De harde pijlen van het lijden

Hemelsteen, vuur van het wezen

Rustig, open je hart voor mij

Ik lig op je brede borst

Ik bewaar alle bittere tranen

Ik beloof dat de dag zal komen

Je zult zien dat je zoon je beschermt

U troosten en verzamelen

De bloedbloem van soledad