Os tambores de Minas - Milton Nascimento

Era um, era dois, era cem

Mil tambores e as vozes do além

Morro velho, senzala, casa cheia

Repinica, rebate, revolteia

E trovão no céu é candeia

Era bumbo, era surdo e era caixa

Meia-volta e mais volta e meia

Pocotó, trem de ferro e uma luz

Procissão, chão de flores e Jesus

Bate forte até sangrar a mão

E batendo pelos que se foram

Os batendo pelos que voltaram

Os tembores de Minas soarão

Seus tambores nunca se calaram

Era couro batendo e era lata

Era um sino com a nota exata

Pé no chão e as cadeiras da mulata

E o futuro nas mãos do menino

Batucando por fé e destino

Bate roupa em riacho a lavadeira

Ritmando de qualquer maneira

E por fim o tambor da musculatura

O tum-tum ancestral do coração

Quando chega a febre ninguém segura

Bate forte até sangrar a mão

Os tambores de Minas soarão

Seus tambores nunca se calaram…

Het was één, het was twee, het was honderd

Duizend drums en de stemmen van verder

Oude heuvel, slavenverblijven, full house

Repin, counter, opstand

En donder in de lucht is een kaars

Het was basdrum, het was doof en het was een snaredrum

Halve slag en halve slag

Pocotó, ijzeren trein en een licht

Processie, bloemenvloer en Jezus

Hard slaan tot je hand bloedt

En slaan voor degenen die zijn vertrokken

Het pak slaag voor degenen die terugkwamen

De angsten van Minas zullen klinken

Je drums zijn nooit gestopt

Het klopte leer en het was tin

Het was een bel met de exacte toon

Voet op de vloer en de stoelen van de mulata

En de toekomst in de handen van de jongen

Drummen voor geloof en lot

Washandje in stroom

Ritme toch

En tot slot de spiertrommel

De voorouderlijke tum-tum van het hart

Als de koorts komt, houdt niemand tegen

Hard slaan tot je hand bloedt

De drums van Minas klinken

Je drums zijn nooit gestopt...